Na ławce w parku siedzi ktoś
nie zakrywa nagości ani biedy
czy deszcz, czy śnieg,
grudzień, czy lipiec
patrzy w ziemie
sam oblepiony spojrzeniami
wolny od refleksji,
zatopiony w myślach
nieczuły na czułe słowa i pocieszenia
trwa w swojej melancholii
skamieniały
ukradkiem tylko z deszczem uroni
łzę na złożone ręce
gotowe do modlitwy
za marmurowe serca
Pięknie i melancholijnie, a w deszczu łza ginie; nikt jej nie zauważy ale może o to chodzi... Dobrze gdyby T modlitwa pomogła skruszyć nieczułe i skamieniałe serca, bo takich coraz więcej...
Ujął mnie ten wiersz.
Łza nie jest odróżniana od innych kropel deszczu, dlatego ponoć płakać w deszczu to nie grzech. Ciesze się że dotarł do ciebie mój wiersz ;) W deszczy nawet skały mogą płakać razem z całym światem .
Pozdrawiam
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.