Twoje Wiersze - BÓG OJCIEC I CÓRKA

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

18 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

noa

2024-10-24

Interesujący, zmusza do refleksji, pozdrawiam :)

sturecki

2024-10-24

Czego więcej wymagać od czytelnika! Obie refleksje mnie bardzo satysfakcjonują!

Jastrz

2024-10-06

Wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi. Jednak Bóg jest zupełnie innym ojcem od ojców ziemskich. Do niego jest znacznie większy dystans. Chociażby dlatego, że nigdy nie wziął mnie na kolana.

sturecki

2024-10-06

To prawda, Bóg jako ojciec jest inny – bardziej tajemniczy, niedostępny fizycznie. Czasem brakuje tego ludzkiego gestu, tej bliskości, jaką daje przytulenie czy wzięcie na kolana. Może to dlatego relacja z Bogiem często wymaga więcej wiary niż odczuwalnego ciepła.

rzabaprzezrz

2024-10-05

Czy miłość zniosłaby rozłąkę...To kluczowe pytanie dla tego wiersza, choć pojawia się dopiero w ostatniej strofie, tak jakby od niechcenia...a odpowiedź w wierszu...nie zniosłaby, stąd wiara w bliskość, w obecność, odczytywanie wciąż jej znaków...Pozdrawiam ciepło Staszku:)

sturecki

2024-10-06

Zgadzam się, że w tym wierszu bliskość jest odpowiedzią na wszystko, a rozłąka po prostu nie miałaby szans. Również serdecznie pozdrawiam.

Dagmara^(*)

2024-10-05

Wybrałam dla siebie trzecią strofę...
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-10-05

Cieszę się, że trzecia strofa znalazła w Tobie szczególny oddźwięk. Serdeczne pozdrowienia.

Kri^(*)

2024-10-05

Pozostając w refleksji wiersza,

pozdrawiam:)

sturecki

2024-10-05

Dzięki za pozostanie.

januszek

2024-10-05

1 - napisałeś w pierwszym kom. :"Reszta w piosence." a gdzie ona?
2 - dla mnie (skoro przez duże "C" )to jest to szczególna Córka
była taka , szczególnie długo wymodlana i wyczekiwana aż rodzice zaoferowali oddać ja po 3 latach do Świątyni
i już w tym wieku ( i wcześniej) czuła jak to pięknie opisałeś w drugiej strofie, a Bóg nie mówił bo za Niego mówią i Godzinki do NMP i Pieśń nad pieśniami
a gdy : "gdy cienie zapadną
gdy noc zakryje światło" - po Śmierci Krzyżowej Pierworodnego Syna miała dosłownie tylko Jego
a potem gdy też zapragnęła śmierci zabrał Ją do Siebie bez zgnilizny grobu i uczynił Królową i Nieba i Ziemi (I Polski).

moja punktacja 12/10

sturecki

2024-10-05

Dzięki za rozbudowany komentarz i Twoje przemyślenia. Córka przez duże "C" rzeczywiście niesie wiele symboliki i emocji, cieszę się, że ten wiersz tak mocno do Ciebie przemówił. Twoja punktacja to dla mnie ogromny komplement!

Annyczka

2024-10-05

Ładny wiersz)

hibiskus

2024-10-05

Witaj,

skojarzyłam słowa wezwanie ..."Na Boga Ojca!"

Pozdrawiam 5/6 zostawiam.

Waldi1

2024-10-05

Przepiękny wiersz ... ja wierzę w to... że Bóg mój Ociec ...jest zawsze zemną i nie odstępuje mnie na krok... pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2024-10-05

Dzięki za miły odbiór.

[ GALBA ]^(*)

2024-10-05

Kawał świetnej roboty Poeto. Wiersz chwyta za serce a to świadczy o jego wartości nad wyraz ogromnej.
Git!
Pozdrowionka 🌟👍

sturecki

2024-10-05

Cieszę się, że wiersz porusza – to dla mnie największa nagroda. Git, że się podoba!

Saalar z Oradei

2024-10-05

Ja zawsze mam takie poczucie, że samo napisanie wiersza które wyraża nas i nasze uczucia jest wartością samą w sobie i u Ciebie to widać. Pozdrawiam.

sturecki

2024-10-05

Dziękuję za miłe słowa. Zgadzam się – pisanie to już jest wartość sama w sobie, zwłaszcza kiedy można w nim zawrzeć swoje emocje.

Maciek.J^(*)

2024-10-05

serdecznie Ciebie pozdrawiam i gwiazdki zostawiam

sturecki

2024-10-05

Gwiazdki odbieram w kategorii niewypowiedzianych słów. Udanej soboty.

Marek Żak

2024-10-05

Relacja ojciec - córka jest bardzo specyficzna i nie poddaje się prostym określeniom. Jest mz najbliższa miłości idealnej, choćby dlatego, że w przeciwieństwie do innych, nie ulega erozji czasu. Ojciec dla córki jest wyjątkowym mężczyzną, a wiąże ich wyjątkowa relacja. śmierć z kolei przenosi ją w inne rejony, których nie umiem zdefiniować.
Ciekawy i mądry wiersz Staszku. Mam córki i znam trochę temat. Pozdr.

sturecki

2024-10-05

Dziękuję za te piękne słowa. Zgadzam się, że relacja ojciec-córka jest naprawdę wyjątkowa i niełatwa do opisania. Śmierć zmienia tę więź, ale nigdy jej nie zrywa – to coś, co zawsze zostaje z nami.

Elżbieta

2024-10-05

Twój wiersz wywołał refleksję związaną z moją relacją z Ojcem. Była właśnie taka, małomówna, a jak bardzo czuła i troskliwa zrozumiałam później.
Utwór jest wieloznaczeniowy i jego treść może też dotyczyć relacji "Bóg i ja, jego córka" w znaczeniu jednostkowym, ale także globalnym "Bóg i jego córka Ziemia".
Ciekawy wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

sturecki

2024-10-05

Cieszę się, że mój wiersz przywołał Twoje wspomnienia o relacji z Ojcem. Ta małomówność, ale pełna troski, to coś, co chciałem uchwycić, i miło mi, że to dostrzegasz. Interpretacja z Bogiem i Ziemią jako jego córką jest bardzo ciekawa – daje zupełnie nowy wymiar tej relacji.
Szkoda, że nie ma gwiazdek za komentarz.

Moona@

2024-10-05

Co do "dalszych losów zmarłych" mam raczej atypowe podejście.
Dobrze jest czuć wsparcie z Niebios.
To rzeczywiste i to płynące z tęsknoty :)
Pozdrawiam :)

sturecki

2024-10-05

Rozumiem, że wsparcie z Niebios może być dla wielu źródłem siły. Mnie osobiście czasem trudno to poczuć tak jednoznacznie. Może to bardziej potrzeba serca niż coś, co faktycznie do mnie przychodzi. Dziękuję za Twoje spojrzenie – daje mi do myślenia.

Kazimierz Surzyn

2024-10-05

Bóg jest obecny wszędzie i zawsze, nie tylko wtedy, kiedy go potrzebujemy, a relacje z moimi córkami Paulinką, Marzenką oraz z wnuczkami Natalką i Julką oparte są na miłości, szczęściu oraz radości, pozdrawiam serdecznie Staszku.

Kazimierz Surzyn

2024-10-05

Dokładnie tak jest Staszku jak piszesz.

sturecki

2024-10-05

To piękne, że czerpiesz tyle radości i miłości z relacji z córkami i wnuczkami. Bóg naprawdę jest obecny w każdej chwili, a takie więzi są najlepszym dowodem Jego obecności.

Odyseusz62

2024-10-05

Nie mam córki ani wnuczki więc tę relacje ratuje moja chrześnica Natalka.
Pozdrawiam z*.

sturecki

2024-10-05

To piękne, że w Natalce odnajdujesz taką relację. To też ważna więź. Pozdrawiam.

Krystek

2024-10-05

Wiersz zatrzymuje w refleksji.
Niestety nie zawsze wierzymy, że jest przy nas.
Jednak pragniemy jego obecności w trudnych
sytuacjach.
Ślę moc serdeczności:)

sturecki

2024-10-05

To prawda, czasem wątpimy, ale w trudnych chwilach potrzebujemy tej obecności najbardziej. Dziękuję i przesyłam serdeczności.

klaks

2024-10-05

Ciepły wiersz, przypomina Bodu który jest wszędzie. Potrzeba tylko wiary...
Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2024-10-05

Dziękuję, o to mi chodziło – pokazać, że Bóg jest obecny, jeśli tylko uwierzymy. Cieszę się, że to dostrzegłeś. Pozdrawiam serdecznie.

Annna2

2024-10-05

On zawsze odpowiada.
I w jednej kwestii się nie zgodzę-" czy miłość zniosłaby rozłąkę?- piszesz.
A czy tak nie jest? Gdy ktoś bliski umiera- to czy nie kochamy dalej?

sturecki

2024-10-05

Masz rację, miłość trwa nawet po rozłące, niezależnie od wszystkiego. Dziękuję za tę refleksję – to piękne przypomnienie, że prawdziwa miłość nigdy nie gaśnie.

andrew

2024-10-05

Pięknie, zaufanie to sens życia.
Sw. Teresa mówi ufaj nawet jak się zawiedziesz.
..
ufać to droga...
inaczej będziemy
tłem innych
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia