Twoje Wiersze - Taniec

Taniec

rymowany

2025-07-11 00:05

.

Niech żyje bal! Niech żyje taniec!
Niechaj panowie proszą panie.
Nie można w kącie stać!
Swojsko, poważnie, niewesoło,
Już stroić skrzypce czas chochołom
I grać. Do tańca grać.

I tak, jak zwykle z gracją, z wprawą:
Część par na lewo, część na prawo -
Od wieków tańczym tak.
I tak jak dawniej, tak jak drzewiej
Ci z prawej wrzeszczą na tych z lewej,
Że im miłości brak.

No a ci z lewej na tych z prawej -
Takie reguły są zabawy -
Że padło im na mózg.
I już nie słychać skrzypek, bowiem
Ten wrzaśnie, tamten mu odpowie...
Trwa jeden wielki bluzg.

Ktoś komuś nogę chce podstawić...
(Taniec nie po to, by się bawić -
Wszyscy tu wiedzą to.)
I gdyby zadął ktoś w róg złoty -
Któżby z tańczących wiedział o tym?
Jazgot zagłuszy go.

.

autor

Jastrz

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

ajw

pięć godzin temu

Niczym Wodzirej z przesłaniem :)

Marek Żak

ponad pięć godzin temu

Bardzo dobry wiersz i taki prawdziwy. Na marginesie, Chińczycy trzymają się mocno, a wszystkie instrumenty od nich, czego pewnie mistrz Wyspiański nie przewidział.
Pozdrawiam

jolka

dziesięc godzin temu

Pozostał ino konopny sznur
już nie zapieje o świcie kur..
Zawsze uważałam,że "Wesele" się nie starzeje.Świetny wiersz.

Odyseusz62

dwanaście godzin temu

Chocholii taniec to nie balet.
Pozdrawiam.

Stukacz^(*)

dziesięc godzin temu

To prawda.
podpisano Poeta jednego wiersza.

aff^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Taki polski taniec.
Ale mi się wydaje, że ludzie potrafią ze sobą rozmawiać, wystarczyłoby tylko ponosić konsekwencje kłamstwa - a ci, którzy mają władzę, przyjęło się, że nie są z tego rozliczani

i my byśmy się nawzajem zrozumieli.
Obyśmy byli tu wszyscy za rok, i dalej.
Pzder.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Wychodzi na to, że wiersz pokazuje taniec nie jako zabawę, tylko jako ciągłe przepychanki – każdy udaje, że tańczy, a tak naprawdę szuka okazji, żeby komuś przyłożyć. Zastanawiam się, czy to nie taka metafora codzienności, gdzie każdy gra swoją melodię, ale nikt już nie słucha. Fabuła opisuje bal, z którego dawno wywietrzała radość – a został tylko hałas i tupanie.
6/5

Stukacz^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Prorocze.

Stukacz^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Coś na pewno się stanie w niedalekiej przyszłości. Co? Jeszcze tego nikt nie wie, oprócz Boga samego i zastępu zmarłych, którzy prowadzą go.

Stukacz^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Bardzo dobry wiersz. Mamy to!

Pokaż mniej

Logowanie

Taniec

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji