Ps ja nikogo nie zmuszam i też nic nie muszę....Nie lubię jak mną ktoś próbuje manipulować czy mi rozkazywać ,to rodzi odwrotny skutek dlatego ja sama nikogo nigdy nie zmuszam jak również się nie narzucam.

już*..treści*
Trzymaj się.

Grozimy? Ja nigdy nikomu w życiu nie grozilam natomiast czytałam esemesa otrzymanego od kogoś z grona piaskownicy ! o treści ,,ty gnido jeszcze zobaczysz jak ci prawnie i moralnie życie umilę"" ktoś kto broni takich osób dla mnie jest zdrajca lub broni tych którzy powinni wrócić do przedszkola mimo że joz dawno powinni dorosnąć skoro przed moim szwagrem pokazują i mówią jak to muszą smutki w alkoholu topić bo tak fajnie było w szkole "" to jest chore! to nie jest powód do tego żeby komuś rozwalać życie czy małżeństwo .Mojego przyzwolenia na to nigdy nie będzie .Jeśli ktoś stoi po stronie takiego to mojego zaufania mieć nie może nigdy ..zresztą o jakim zaufaniu może być mowa skoro są wymawiane właśnie takim nieodpowiednim ludziom traci których powtarzać nie wolno.Co do tulenia ,jestem mężatką ,o żadnym tuleniu mowy być nie może .Jestem konserwatywna .

"tulenia" oczywiście..

Cześć! Często grozimy drugiej osobie - musisz mi zaufać itp., a ufność powinna zostać kolebką szczeniaczych uczuć tylenia się do mamy. Mogłem to nazwać - wymuszanie zaufania. Ps. Ty się tutaj (jak widzę) dobrze czujesz. Ja jeszcze nie za bardzo. Trochę brakuje mi poprzedniego życia. Brakuje mi tak wiele, a zarazem chyba tylko jednej osoby, która poleciała gdzieś w kosmos. Tyle chwil i tyle nie chwil; natomiast życie toczy się dalej, jak gdyby nigdy nic.. Rzadko piszę w taki przejrzysty sposób o tęsknocie. Wszystko poleciało w kosmos, a ja sobie kopię foremkami w piaskownicy szukając szczęścia. Kluczowe w wierszu są dwie ostatnie linijki. Przyznam, że są trochę powikłane, ale poezja do tego służy. Miej się dobrze!

Chciałam dodać tylko jeszcze że fragment ,,ani trochę cienia w cieniu sensu nie zmienia ..no bo i czemu :-)...

,,poznaniu"

"wynieść" - naturalnie.. :-)

Groszek, a któż miałby być inny w takim płaczu. Komuś tu już o tym wspominałem; kiedyś się tu zarejestrowałem na krótko i aby się wynieś - trzeba dać się całkiem zablokować; czyli mail i nicka. Teraz dwa łatwe portale się zamknęły - został ten i taki o nazwie "poezja". Na poezji mnie przyjęli jako Groschek - tutaj mi poradzono zmienić fryzurę. Nic innego nie wpadło mi do głowy, jak pseudonim, którym nazwała mnie kiedyś moja przyjaciółka.. Szczerze mówiąc nie bardzo się tu jeszcze łapię, co z czym kiedy i dlaczego. Jakieś 11 pkt. jest do rozdania i nie wiem, czy trzeba je rozdać wszystkie, czy może kilka wystarczy. Portal "poezja" to dla mnie jakaś czarna magia. Pzdr. serd. nie tylko Ciebie, bo widzę tu wiele osób, które były mi bliskie na dwóch straconych stronach. Jak widzisz - długo mi było się rozpędzać, żeby znowu tu wylądować. Ale aż miło, gdy napisałaś "styl znajomy" - dużo szczęścia życzę i Tobie.

Dziękuję! Już samo napisanie o smutku - odbiera nam jego siłę; jeśli widzi się choć odrobinę też od innych - robi się łatwiej. :-)