Bardzo dziękuję za wizytę! Miło mi, że wiersz na chwilę zatrzymał.
Serdecznie pozdrawiam 🍀

oj wiem, ta łączka to tylko pretekst, to jest cała nasza arena życia i walki... ale cicho sza, bo się wyda ;-) dzisiaj nastroje dużo lepsze, pomimo deszczowego dnia.. .dobrej.... po północy cos wrzucę ;-)

Tak to jest, że spokój może okazać się pozorny, za kurtyną uroczych polnych kwiatków kryła się całkiem niezła "jatka"! I gdyby sielskość tylko na łączce była, ale... nie, zresztą, Ty wiesz jak to jest! :-)

Dziękuję, Krysiu, masz rację tam się toczy walka o życie!
Przepraszam, że odpowiadam z tak dużym opóźnieniem :)🌹

Pamiętam, że miałam przepięknie wydane, Satyr Krasickiego z ilustracjami Szancera, dzięki Twojemu wpisowi sięgnęłam i ja wspomnieniem do utworów mądrego Biskupa!
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam, Marysiu:)🌹

Właśnie, łatwo nam dostrzec łańcuch pokarmowy na poziomie zwierząt, ale już w podniesieniu do ludzi może się to wydać, co najmniej niestosowne, a tym czasem jest tak, jak w Twojej analizie tego zjawiska! Potrafimy w przenośni, nawet słowami "zjadać" drugiego człowieka! Taka "sielska łąka" fukcjonuje w rodzinach, w środowiskach gdzie ścierają się ludzkie interesy!
Dziękuję Ulko za interesujący komentarz i ważny przyczynek do refleksji:))🌹

Wzajemnie, Elu dobrego wypoczynku życzę,
no i oby nam ten upał nie dał się za bardzo we znaki :)

Dokładnie tak, Grażynko i nic tu nie pomoże rozczulanie się nad smutnym losem zjadanego!
Dziękuję, Grażynko za wartościowy komentarz i życzę miłego wieczoru, dobrego nocnego wypoczynku, bo jutro mamy afrykański upał:))💓

Okazuje się, że nic nie jest takie oczywiste, zależy też z jakiej perspektywy na nią patrzymy:)
Serdecznie dziękuję za ciekawy komentarz. 🍀

Dziękuję Kornelu, przeczytałam i pomyślałam, że mam jeszcze sporo do nadrobienia.
Pozdrawiam z sympatią .

Wiem, że to, co teraz napiszę, zabrzmi jak czyste science-fiction, ale zrobię to w odpowiedzi na Twoją informację o lekturze Księgi Izajasza. Zabrzmi to dziwnie w moich ustach, ale jestem realistą. To znaczy poważnie traktuję zarówno wiarę jak i niewiarę , a także ateizm. Nienawidzę tylko typowo polskiej religijności, czyli czysto świąteczno-komunijno-rytualno-narodowego podejścia do spraw wiary z kompletnym wyłączeniem jakiejkolwiek poważnej refleksji. Takie podejście sprawia , że Polacy z najświętszym przekonaniem biorą udział w różnych religijnych obrzędach, a jednocześnie gdy przychodzi do realnej rozmowy, to okazuje się , że nie są w stanie w tej rozmowie podjąć poważnie żądnego tematu wiary, a tak zwane „prawdy wiary” są dla nich kompletna fikcją. Tak samo się rzecz ma z teologiczną wizją Nowej Ziemi. Zaznaczam, że jest to jak najbardziej katolicka nadzieja i bynajmniej nie oznacza ona tylko jakiejś humanistycznej wizji dotyczącej materialnego świata ludzkiego, tak jak to ujmujesz, ale jest prawdą wiary, opartą o biblijny przekaz, czyli Objawienie, które ma ten sam walor prawdziwości, co i inne prawdy wiary, jak np. Zmartwychwstanie Chrystusa, bez którego chrześcijaństwo NIE MA RACJI BYTU i jest zwykłą fikcją. Takie spojrzenie pozwala na uświadomienie sobie w jakim miejscu jesteśmy sami i może lepiej uznać prawdę o sobie , że nie jest się chrześcijaninem niż to udawać poprzez branie udziału w obrzędach. Ateizm prawdziwy budzi mój szacunek, bo jego wyznawca, poprzez spojrzenie w oczy prawdziwemu stanowi swojego umysłu odważa się stać oko w oko z prawdą. Simone Weil , francuska mistyczka bezwyznaniowa, uważała , że ateizm jest bardziej uczciwą postawą od udawanego obrzędowego „chrześcijaństwa” właśnie poprzez stanie w prawdzie. Jeśli nie czeka nas więc Nowa Ziemia, na której wilk będzie gościem jagnięcia , albo jeśli jest o tylko poetyka bajka, to mówiąc słowami Apostoła Pawła „jedzmy i pijmy , bo jutro pomrzemy”. Wybacz ten tekst , ale tak na prawdę interesują mnie tylko poważne rozmowy , a portalowe cieplutkie klepanie się po pośladkach interesuje mnie średnio.

Kornelu, dziękuję za tak obszerny i ciekawy komentarz do mojej groteski. Skłonił mnie do odszukanie Księgi Izajasza i do jej przeczytania! Prorokowana wizja sprawiedliwości" wiązałaby się z ingerencją samego Boga w zmianę istniejącego porządku natury! Rozważania w sferze filozofii i teologii nie zmienią praw natury mogą natomiast zmienić podejście ludzi do zabijania zwierząt, ochrony natury, co zresztą zyskuje coraz szersze poparcie. Sądzę też że filozofię "niepożerania" należy przenieść na sferę relacji społecznych samych ludzi.
Serdecznie pozdrawiam :)

Kati, bardzo słusznie, tak jak napisałaś... kółko się zamyka, pewnie warto zrobić w nim wyłom, zabijanie zwierząt przez człowieka nie jest koniecznością.
Dziękuję i serdeczności przesyłam :))🌞🌹🍀💕

Taką prawda!, gorzej jeśli przeniesiemy ją na relacje społeczne...
Dziękuję za Twoją wizytę:)🌼

Tak, takie jest życie, ze wszystkimi jego odcieniami!
Serdeczności, Andrzeju.

Och, bardzo dziękuję, to miłe i cieszę się z Twojej opinii:)
Dużo dobrego dla Ciebie:)🍀

To prawda, że jest pięknie:)
Miłego wieczoru Waldi:)

Dziękuję Gosieńko, natura to wdzięczny temat i zawsze można coś z niej "skubnąć"! Cieszę się, że wiersz i filmik na chwilę Cię zatrzymał.
Serdeczności, Gosiu i miłego wieczoru:))💙😘🌼

Dziękuję Piotrze, za zajrzenie a przede wszystkim za słowa, bardzo dla mnie ważne:)
Serdeczności:))🤗

Haha! Całe łańcuch pokarmowy!
Bardzo dziękuję, Zbiwito, za przytoczenie wiersza... wstyd się przyznać, ale nie pamiętałem go, a jest doskonały!
Rzeczywiście wykorzystałam ten sam motyw i gdybym, to sobie uświadomiła, być może nie napisałabym swojej groteski, mimo jak napisałeś "pożytku dla motywu...".
Dziękuję, za zajrzenie do mojego wiersz:)

Dziękuję Kropelko, za zajrzenie i miłą opinię:)
Serdecznie pozdrawiam:)🌼

Dziękuję , kochana Bezko, cóż zrobić natura nie zna litości, bo takie jej prawo! walka toczy się o życie, przerywanie! Ujęłaś mnie mnie tym "rozbiorem łąki na części pierwsze", piszę, to i uśmiecham się do Ciebie:))
Buziaki ode mnie z podziękowaniem :)))😘💋💖

*w Twój sposób z elegancją...

Dokładnie tak i często nie jest wcale sielsko, wręcz dramatycznie.
Świetnie to uchwyciłaś w wersach.
Pozdrawiam serdecznie Elu i spokojnego wieczoru :)

Cieszę się Dago, że się Tobie spodobała, a jak jest na łące?, to już zależy od perspektywy patrzenia i co chcemy widzieć!
Serdecznie dziękuję, Dago i życzę Tobie miłego wieczoru:))😍

Bardzo dziękuję za Twoją wizytę i przemiły komentarz! Miło mi czytać, Morganie twoje słowa, cieszę się, że uznałaś groteskę za udaną:) Lubię satyrę, żart w poezji i jeśli mogę trochę humoru "przemycić", to z tego korzystam, w grotesce dodałam trochę ciemniejszego koloru, ale tak, też w życiu jest!
Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za błyski:)🍀

:)

Racja, Iwonko z równym powodzeniem mogłabym napisać groteskę pt. Lustro jeziora... a w niej, to już wiemy co! Bardzo, Tobie dziękuję za nawiązanie do ludzkich, społecznych sytuacji... jest dokładnie jak napisałaś!
Serdeczności i cieszę się , że jesteś Iwonko:)))🌼

Oj!, piszczy... masz rację Philu i to nie z radości! Taka natura i żadne żale, smutki nie mają znaczenia! Dziękuję za Twój odbiór wiersza:))
Serdecznie pozdrawiam Philu I życzę Tobie miłego wieczoru :)))🍀

Bardzo dziękuję Sisi za miły komentarz:)
Miło pozdrawiam:)🌼

Dokładnie tak jak napisałeś Haraldzie!
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam:)🍀

Może jednak pliszka uszła z życiem? ;)
Dziękuję Bożenko za Twoją obecność i troskę o ładnego ptaszka:)🍀