Ja lubię znikanie i świetnie to potrafię 😁nirvana ...świetny utwór słucham sobie ⭐🌞🌞 słoneczka na dziś Kochana 💜🥀

Nie widzę, więc mnie nie ma, chwila oddechu. Pozdrawiam

Przemawia do mnie ten wiersz. Sam zastosowałem ten motyw z dłońmi w wierszu,, Nie zasmucę wiosny"
Pozdrawiam ciepło Eluś;)

Ciekawe, odbieram to jako chęć ucieczki od problemów. Niestety jest to bolączka większości z nas. A wiersz jak najbardziej dobry. Pozdrawiam.

Tak patrzę na komentarze. Właściwie większość dopatruje się w Twoim wierszu zabawy w chowanego w dziecięcym wydaniu. Zapewne jest to uzasadniona droga interpretacji. Dla równowagi chciałbym jednak zwrócić uwagę także na inny aspekt tego "znikania" przez zasłonięcie oczu. Otóż rzeczywiście ten gest zamknięcia oczu, a nadto jeszcze zasłonięcia ich dłońmi ma na celu sprawienie, że dziecko / człowiek znajdzie się w ciemności, którą sam subiektywnie odczuwa (paradoksalnie: widzi ją). Należałoby się zapytać: dlaczego właściwie ktoś chowa się w ciemności? Po pierwsze, jak to już uczynili inni komentujący, zapewne chodzić może o zabawę. Znamy to przecież wszyscy i cieszy nas widok w ten sposób bawiącego się dziecka. Pokazuje to bowiem jego prostotę, pełną ufność w to, w co wiedzy, a także poniekąd też naiwność. Po drugie jednak warto zaznaczyć, że podobny gest wykonują dzieci, ale także dorośli w obliczu wielkiego zagrożenia. Bardzo często można to zauważyć na filmach grozy, ale także w dramatach, szczególnie tych obyczajowych, gdzie pojawia się przemoc rodzinna. Dziecko wobec ataku agresji często ucieka w kąt (symbol najbardziej oddalonego miejsca), tam zamyka powieki i zasłania oczy dłońmi lub też dłońmi zasłania uszy, żeby nie słyszeć, co się dzieje wokół niego. Ten przejaw "znikania" miałby więc na celu uchronienie się przed złem, przed zagrożeniem. Tego typu reakcje obronne, ktore nie podlegają uleczeniu, gdy czlowiek nie dojrzewa odpowiednio psychicznie, uczuciowo, emocjonalnie, na przestrzeni lat zmieniają swoją formę wyrazu, jednakże nadal funkcjonują. W dorosłym wiec życiu ludzie często uciekają w samotność, która ma podłoże paranoiczne. Robią to właśnie ze strachu. Samotność jest tu więc jedynie przestrzenią, w której próbują poczuć komfort psychiczny – to jest ten kąt, do którego ucieka dziecko. A dalej często chwyta się w tym "kącie" za alkohol, czasem narkotyki, bardzo często przypadkowy seks, pornografię, masturbację. To wszystko są oczywiście zachowania niedojrzałe, natomiast wpisują się w ten kontekst negatywnego "znikania", który próbuję zaczerpnąć z Twojego wiersza, Elu.
Jest jeszcze jeden motyw, który warto podjąć wokół poruszonego przez Ciebie w wierszu zagadnienia.Jest to oczywiście wątek religijny, a raczej duchowy. Otóż w Ksiedze Rodzaju, na pierwszych jej stronach, możemy odnaleźć fragment opisujący moment stworzenia człowieka, a dalej popełnienie przez niego grzechu pierworodnego. I dalej natrafimy na scenę, w której Adam słyszy przechadzajacego się Pana Boga po ogrodzie Eden, i chowa się w krzaki. Gdy Bóg go pyta: gdzie jesteś? Ten odpowiada, że sie ukrył, bo jest nagi. Oto nasz motyw znikania. Człowiek chowa się, ukrywa się, niejako "znika" w obliczu Boga, bo boi się prawdy o sobie samym. Pan Bóg jest Święty, jest Prawdą, a ta tak bardzo dotyka człowieka jasnością, że ten zaczyna się bać widząc swoją grzeszność. Dlatego zaczyna kombinować, chować się, uciekać, znikać. Nie da się jednak zniknąć przed Bogiem, przed Prawdą o sobie samym. Tyle tu wystarczy na potrzeby motywu znikania. Dalej to już byłby temat podjęcia drogi życia duchowego, wewnętrznego.

Elu, jak widać, Twój wierszyk jest bardzo gleboki. Trudno stwierdzić który z możliwych motywów szczegółowych dotyka Twój tekst. Natomiast ja jednak poszedłbym w interpretacji w stronę dość mocno osadzoną w sferze uczuciowej, emocjonalnej, tej raczej bardziej teoretycznej niż empirycznej. Mysle więc, że to zamykanie oczu w Twoim wierszu jest metaforą odejścia w sen. Jest to więc poniekąd chęć opuszczenia tego świata, który doświadczany jest przez peela. Śmierć dla świata. Następnie motyw nakrycia dłońmi powiek, jest tu dla mnie metaforą próby dotknięcia własnych marzeń. Jakby peel wyrażał, że spróbował w jakiś niedookreślony sposób odsunąć się na bok od tego, co dotąd było jego światem, a jednocześnie go to męczyło w jakiś sposob. Spróbował żyć inaczej, a więc tak jak zawsze marzył żyć i poniekąd udało mu się to. Zniknął ze swojego dotychczasowego życia na moment i zaczął żyć inaczej. To poczucie bycia małym dzieckiem byłoby tu więc nie tyle oddaniem uczucia beztroski, co doświadczenia szczęścia wewnętrznego.
"Nic nie widziałam, mnie nie było!" = nie widziałam świata, który sprawia mi ból, nie było mnie takiej jaką jestem w tym bolącym świecie. Byłam bowiem gdzieś indziej, byłam inna, byłam w pięknym świecie, byłam szczęśliwa.

Tak bym to mniej więcej widział. Pozdrawiam Cię Elu serdecznie i sorki za to przydługie biadolenie. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Super takie chwile... Mieliśmy kota co tak robił,zamiast się chować...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia

a kuku
zza zamkniętych powiek
widać czasem zbyt dużo

i ty

jesteś nie jesteś
w ciemności widać kształty
nie ukryjesz siebie

Gdyby znikanie było takie proste :)) Fajny sposób na obudzenie w sobie dziecka :)


Pozdrawiam ciepło Elu :)

A wiesz... w ekstremalnej sytuacji spróbuję, kto wie, może zadziała 😉.

Dzieci wierzą także, że jeśli tylko zechcą mogą zmienić się w zająca. I to jest właśnie piekne! :)

byłem dzieckiem i na chwilę w ten sposób znikałem ...

Dzieci często tak reagują, szkoda, że my dorośli wiemy, że nie zawsze da się zniknąć... Wiersz bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam serdecznie :)

Częsty dziecięcy zabieg żeby stać się niewidzialnym...oczywiście w ich mniemaniu! 😊Szkoda, że dorośli nie mogą skorzystać z tej umiejętności...Często za mało w nas dziecka! Pozdrawiam Elu ciepło i dobrego dnia życzę 😊⭐🍀🌷

Podoba mi się takie znikanie :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Minie się skojarzyło z momentem jak małe dzieciaczki zakrywając tylko oczka, myślą że ich nie widać:))
Świetne to znikanie:))

Ślę serdeczne pozdrowienia i całusy Elu - Bezka:)