obudź się
słońce niebo pali, a z nim ziemię wraz z tobą
inni też widzą, z nimi podążaj
w życie zanurz i serce, i duszę
i w ciało się zanurz, tych które proszą
wzrokiem, oczami rozświetlonymi
błagają prawie, więc nie myśl więcej
nie czekaj, nie miej nadziei
bo tylko złudzenia wraz z rojeniami
trzymają cię jeszcze w świecie nie twoim
tak złudnym przecież, bo złuda właśnie
w twej głowie jak ziarno zatrute wyrosło
w drzewo z owocami przegniłymi
zapomnij, już świt zawitał w próg
więc wpuść do siebie trochę radości
daj sobie szansę, nie jest za późno
zapomnij