XLIV
Odwracalność

Aniele pełen radości, czy znasz udrękę,
Wstyd, wyrzuty sumienia, szlochy, kłopoty,
I niejasny strach tych strasznych nocy
Które ściskają serce jak zmięty papier?
Aniele pełen radości, czy znasz udrękę?

Aniele pełen dobroci, czy znasz nienawiść?
Pięści zaciśnięte w mroku i łzy goryczy,
Gdy zemsta nęka swym piekielnym zewem,
I opanowuje wszystkie nasze zmysły?
Aniele pełen dobroci, czy znasz nienawiść?

Aniele pełen zdrowia,czy znasz Gorączki,
Które wzdłuż wielkich murów szarego hospicjum,
Jak wygnańcy idą powłócząc nogami,
Szukając bladego słońca i poruszając ustami?
Aniele pełen zdrowia, czy znasz Gorączki?

Aniele pełen piękna, czy znasz zmarszczki,
I strach przed starością, i tę okrutną udrękę
Gdy odczytasz tajemny horror poświęcenia
W oczach, które twoje oczy długo uwielbiały!
Aniele pełen piękna, czy znasz zmarszczki?

Aniele pełen szczęścia, radości i światła,
Dawid na łożu śmierci prosiłby o zdrowie
Do emanacji twego zaczarowanego ciała;
Ale ciebie, aniele, błagam tylko o modlitwę,
Aniele pełen szczęścia, radości i światła!

XLIV

Réversibilité
Ange plein de gaieté, connaissez-vous l'angoisse,
La honte, les remords, les sanglots, les ennuis,
Et les vagues terreurs de ces affreuses nuits
Qui compriment le coeur comme un papier qu'on froisse?
Ange plein de gaieté, connaissez-vous l'angoisse?

Ange plein de bonté, connaissez-vous la haine,
Les poings crispés dans l'ombre et les larmes de fiel,
Quand la Vengeance bat son infernal rappel,
Et de nos facultés se fait le capitaine?
Ange plein de bonté connaissez-vous la haine?

Ange plein de santé, connaissez-vous les Fièvres,
Qui, le long des grands murs de l'hospice blafard,
Comme des exilés, s'en vont d'un pied traînard,
Cherchant le soleil rare et remuant les lèvres?
Ange plein de santé, connaissez-vous les Fièvres?

Ange plein de beauté, connaissez-vous les rides,
Et la peur de vieillir, et ce hideux tourment
De lire la secrète horreur du dévouement
Dans des yeux où longtemps burent nos yeux avide!
Ange plein de beauté, connaissez-vous les rides?

Ange plein de bonheur, de joie et de lumières,
David mourant aurait demandé la santé
Aux émanations de ton corps enchanté;
Mais de toi je n'implore, ange, que tes prières,
Ange plein de bonheur, de joie et de lumières!

XLIV

Powrotność

Aniele pełen ładu, czy ty znasz te lęki,
Wstyd, wyrzuty sumienia, napady niemocy
I niejasne koszmary tych straszliwych nocy,
Co ściskają nam serce kleszczami udręki?
Aniele pełen ładu, czy ty znasz te lęki?

Aniele pełen dobra, znasz ty łkania mściwe,
Znasz ty pięść nienawiści w mroku zaciśniętą,
Gdy zemsta swą pobudkę wygrywa przeklętą,
Wywołując pokusy w sercu chorobliwe?
Aniele pełen dobra, znasz ty łkania mściwe?

Aniele pełen zdrowia, znasz te chore Zjawy,
Co wzdłuż ponurych murów zimnego szpitala
Wloką się jak wygnańcy od ojczyzny z dala,
Chwytając promień słońca rzadki i łaskawy?
Aniele pełen zdrowia, znasz te chore Zjawy?

Aniele pełen piękna, znasz ataki trwogi
Przed starzeniem się ciała, znasz grozę cierpienia,
Gdy czytamy ukrytą hańbę poświęcenia
W oczach, skąd nasze oczy piły trunek błogi?
Aniele pełen piękna, znasz ataki trwogi?

Aniele pełen szczęścia, chwały i jasności!
Sił i zdrowia by żądał Dawid konający
Od emanacji z ciała twojego płynących.
Ja tylko cię o modły błagam w mej ufności,
Aniele pełen szczęścia, chwały i jasności!

tłum. Maria Leśniewska
2023-06-05