X
Wędrowiec
rymowany
2022-12-19 18:06
Debiut
Po zachmurzonym niebie leciały czarne ptaki,
Polami kroczył człowiek, swój los miał byle jaki.
Wiatr kurz mu w oczy ciskał, kamieni pełna droga,
Trzy dziury w dwojgu butach, kulawa jedna noga.
Po bokach owej drogi kolczasty głóg, pokrzywy –
Kuśtykał człowiek wolno, lecz naprzód, bo był żywy.
Tam w dali światło widział, niewiele więc się smucił,
Z nadzieją w swoim sercu pieśń błogą sobie nucił.
Polami kroczył człowiek, swój los miał byle jaki.
Wiatr kurz mu w oczy ciskał, kamieni pełna droga,
Trzy dziury w dwojgu butach, kulawa jedna noga.
Po bokach owej drogi kolczasty głóg, pokrzywy –
Kuśtykał człowiek wolno, lecz naprzód, bo był żywy.
Tam w dali światło widział, niewiele więc się smucił,
Z nadzieją w swoim sercu pieśń błogą sobie nucił.
Marek Thomanek
![[ GALBA ]<sup>(*)</sup>](/imagethumb,UjFENnU2KTNmOFY0QDQ4OUc4LjU.jpg,icons,150x150)
