Twoje Wiersze - Róża i ja

Róża i ja

sylabiczny

2025-03-13 09:39

Przekwitła róża w szklanym wazonie,
Wyschnięte liście i pajęczyna.
Purpurą kiedyś wdzięcząc zalotnie,
Aromatycznie zmysły karmiła.

Soczystym pąkiem kwiatu nabrzmiała,
Kusiła tańcząc tango bezwstydnie,
Do jej zerwania tak zapraszała,
A zrywającą rękę raniła.

Dziś pochyliła główkę zmęczoną,
Zwiędniętym płatkiem blat stołu zdobiąc,
Nową kreację wypracowała,
Jeszcze się piękni za końca progiem.

Siedzę wpatrzony w różę, się pytam,
Ileż to kwiatów świat wielki zdobi,
Ile z nich martwe stworzyło morze –
Czy także śmierć umrzeć potrafi?

Marek Thomanek
12.09.2023

autor

Manek^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

ajw

2025-03-13

Z różami jak z kobietami..

Manek^(*)

2025-03-13

Tak. Też tak myślę. Pozdrawiam.

Trociny(anna)^(*)

2025-03-13

ciekawa refleksja nad zwiędniętą różą.

Manek^(*)

2025-03-13

Dziękuję bardzo za odwiedziny i spodobanie się.
Ale czy tutaj naprawdę o kwiat róży chodzi? :-)))
Pozdrawiam

sturecki

2025-03-13

To wiersz o róży, która pięknie kwitła, kusiła, raniła, a potem zwiędła, lecz nawet w tym miała swój urok. Może i kwiat umiera, ale jego ślad zostaje – w pamięci, w pytaniach, w czymś więcej niż tylko w suchym płatku na stole.
6/5