Twoje Wiersze - Keratynowa historia człowieka

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

9 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

szpiek

dwie godziny temu

Z prochu powstałeś i w proch się obracasz.

Mateusz Śliwiński^(*)

ponad pięć godzin temu

o cho... widzę, że nie tylko ja dzisiaj w mrok poszedłem.... e jej... a gdzie muzyczka? :-) Pozdrawiam :-)

Mateusz Śliwiński^(*)

cztery godziny temu

Rozumiem doskonale bo widzę, po moich wierszach że nie zawsze wychodzi dobrze i czasem dużo generuje zanim wyjdzie, aczkolwiek dla mnie głównie pisanie, muzyka fajny dodatek, a specjalnie przez to pod nią nie piszę. Pozdrawiam :-)

Czasem

pięć godzin temu

Wiesz Mateuszu,
ja muzyki używam wtedy, kiedy tekst piszę jako piosenkę. Ma wtedy określoną konstrukcję, rym, rytm i najczęściej jakiś przemyślany powtarzalny motyw - refren. Dodatkowo już na etapie pisania często wiem w jaką stylistykę uderzę, bo zawsze najpierw sama to śpiewam. Dopiero Suno robi to w oparciu o moją koncepcję.

To, że AI potrafi zaśpiewać wszystko - choćby tekst z gazety, nie czyni z niego dobrej piosenki.
No i tu właśnie nie ma potencjału na piosenkę. A że trochę mrocznie... :))) Bywa i tak.

Dziękuję Ci serdecznie za komentarz i pozdrawiam!

Elżbieta

ponad pięć godzin temu

... i tak trwamy w kreatynowym rozproszeniu w naturze!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐️

Elżbieta

pięć godzin temu

Tak, keratynowym, niestety nie zauważyłam, że mój telefon "wie lepiej" jak napisać!

Czasem

pięć godzin temu

Keratynowym!

Tak jest - albo właśnie trwać przestajemy :)))

Szarlej23

ponad pięć godzin temu

Złożyłbym apelację Mamuś ,koniecznie...żeby nie do krwi 😊

Czasem

pięć godzin temu

Spokojnie Synuś :))) - końcówka metaforyczna

Maciek.J^(*)

ponad pięć godzin temu

dramatyczny wyraz i bardzo przejmująca treść

Czasem

ponad pięć godzin temu

Dziękuję Macieju i pozdrawiam Cię serdecznie :)

samisen

dziesięc godzin temu

Motyw keratyny – paznokci, włosów, naskórka – symbolizuje to, co w człowieku martwe, a jednocześnie wciąż produkowane przez żywe ciało. Czyżby nasza istnienie sięgało DNA?
Pozdrawiam serdecznie ;-)

januszek

ponad pięć godzin temu

:)) więcej wiary, więcej wiary....

Czasem

ponad pięć godzin temu

No masz... wywaliło mi komentarz. Mogłabym przysiąc, że napisałam.
Tak, naszeistnienie sięga dna i DNA :)
Magia ciągłego obumierania i odradzania się z dużym nakładem sił i środków. A z tego nic nie zostaje.

Pozdrawiam Jarku!

Przeboski Mandaryn

dziesięc godzin temu

Bardzo niesztampowy wiersz

Czasem

dziesięc godzin temu

oj tam oj tam... Paznokcie czas było obciąć ;)

Dziękuję!

januszek

dziesięc godzin temu

Drrrrreszcz

januszek

ponad pięć godzin temu

tak komuś w czarnym kapeluszu i w czarnej sukmanie
:)) zapomniałaś swój strój ?

Czasem

dziesięc godzin temu

Dzięki Jasiu :)))

przypisałbyś go komuś innemu? Ciekawe dlaczego?
Bo ja to tak tylko mięciuchno i z muzyczką?

Pozdrowienia!

p.s. Do linków zajrzę na spokojnie później

januszek

dziesięc godzin temu

wróciłem
Hmm a dlaczego nie drzewem
- jedną nogąręką w Ziemi , drugą rekąnogą sięgając Nieba jednocześnie wymieniając (wzajemnie ) to co boskie z tym co ludzkie...

a keratyna i tak zetrze się sama ( naskurkowa) ta z włosów dawała przecież Samsonowi wielką moc
obcięcie włosów pozbawiło go owej mocy

no tylko pozostałbym przy owych paznokciach (obcinaniu) z braku odpowiedniego przykładu z Góry....
i z tym optymistycznym akcentem Pozdrawiam Serdecznie
:)))

januszek

dziesięc godzin temu

Wiersz przypisałbym ( bardziej ) poprzedniemu awatorowi
niż Tybetańskiej gąsce....
Jak dla mnie trudny do wyobrazenia
:)))

Annna2

dwanaście godzin temu

ciekawy wiersz- Taki Twój.
A ja Tobie życzę i z pewnością tak będzie- " słojem słojach
do odczytania
po śmierci.
Człowiek nie wszystek umiera- Zostaną Twoje słowa Kasiu.

Czasem

dziesięc godzin temu

Po cichu taką mam nadzieję Aniu... :)))

Dziękuję!

Migrena.2^(*)

dwanaście godzin temu

Kasiu

dla filozofa Twój wiersz to opowieść o „rozproszonej nieśmiertelności”.

nie zapisujemy się w całości, sypiemy się po trochu każdego dnia.

i to jest prawdziwa prawda o NAS.

fantastycznie napisany wiersz !
pozdrawiam milo :)

Czasem

dwanaście godzin temu

"Rozproszona nieśmiertelność" - świetne.

Dziękuję Jacku! Za to określenie i miłe słowo o wierszu :)

sturecki

dwanaście godzin temu

Wygląda na to, że zamiast słojów mamy paznokcie i włosy, a cała historia człowieka zapisuje się nie w archiwum, tylko w koszu i na ścianie celi.
6/5

sturecki

dwanaście godzin temu

Skoro pytasz to odpowiem.
Prywatne karby? To nie wyroki, raczej znaki, że coś przeżyliśmy, przeszliśmy, zrozumieliśmy. Jedni liczą dni, inni zmiany. Ważne, żeby wiedzieć po co, a nie tylko ile.

Czasem

dwanaście godzin temu

Tak STu :)
Pytanie tylko co jest naszą cela i jak wyglądają prywatne karby na ścianie?

Pokaż mniej

Logowanie

Keratynowa historia człowieka

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji