Ty też niczego sobie , długa, prosta(niemalże smukła) w stylowej "asfaltowej czerni" z białymi dodatkami (podobno takie białe linie odchudzają wizualnie). No i fryzura na "potargane wiatrem drzewo". Do tego nakrycie głowy w postaci czapy - chmury.
Normalnie klasa, nie ma to tamto ;)

Poezja JEST, musimy tylko ja dostrzec :)

A pewnie że jestem, figura modelki i nawet broda się zgadza ;)

PS już zapomniałem że popełniłem ten utworek, dziękuję :)

Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny

ps. Ty to taki zgrabny jesteś :)

Dziękuję :)

Otóż to :)

No widzisz ale wszystko zależy także kto gdzie i kiedy (i z kim) łamie te zasady, i do tego kto jest sędzią

Zasady są. Twarde. Dlatego, jeśli się je łamie, to pękają z trzaskiem ;))
Ot, żarcik :)
Miłego wieczoru.

No cóż, w życiu wszystko jest umowne. Nie ma twardych zasad, jedynie takie, jakie wymyśli ten kto owym życiem żyje

Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

A dziękować, dziękować.
Rozwiązywanie zagadki zawsze daje frajdę tylko do momentu rozwiązania zagadki.
A życie to ciągła zagadka, bo nie widomo co los przyniesie

Dużo weny i pozytywów w życiu życzę i dziękuję za odwiedziny :)

Dziękuję Irenko.
Też uważam, że życie jest tajemnicą. Wiersz też może być tajemnicą. Już sam fakt indywidualnej interpretacji przez odbiorcę powoduje, że wiersz nie jest taki sam dla wszystkich.

Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

Gdyby wiersz sam się pisał to kto wymyślał by rymy? ;)

Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

Życie to wieczna zagadka. Nigdy nie wiadomo co los nam da, można się przygotować albo brać to na klatę, jak kto woli.
A wiersz, jak każdy widzi jest wierszem, czy życie było by długim wierszem? To zależy kto by ten wiersz pisał.

Dziękuję za odwiedziny i Pozdrawiam :)

Czy lustro potrafi pytać bądź odpowiadać? Uważam że należy je bardziej metaforyzować jako archetyp spoglądania w siebie(jeśli chodzi o stosowanie lustra w wierszu).
Ale jakich odpowiedzi stamtąd dobędziemy, to nie zawsze jest dla nas oczywiste. Ale może być bardzo ważne.
Dziękuję za konstruktywną krytykę co do tych zdań oznajmujących zastanawiałem się czy nie zakończyć tego prostym znakiem zapytania, bo trzykropek i "nie" w nawiasie chyba są za mało widoczne.
Myślałem też nad wyrzuceniem ostatniego wersu. Ale ostatecznie zostało tak jak jest.
Nie sądziłem, że ta nieco dziwaczna, dla mnie osobiście, forma wiersza będzie mi pasować.
Bądź co bądź wiersz kojarzy mi się ciągle z rymami i rytmem.
Zauważam jednak że Ty lubujesz się wręcz w tego typu formie (z resztą piszesz na prawdę niezłe dziełka(czego ci pieruńsko mocno zazdraszczam))

Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

Hmm... z matematycznego punktu widzenia poprawna odpowiedź.
Ja jednak uważam że życie operuje troche innym zestawem aksjomatów przez co nie zawsze wiadomo "ile cukru jest w cukrze"

Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź :)

O rzesz ku... Ty u mnie! Ale mnie zaszczyt kopnął :D kłaniam się nisko po same... kolana ;)

Dla mnie wszyscy jesteście Sfinksami, zwłaszcza gdy patrzę w lustro!

Pozdrawiam i dziękuję za komentarz godny Sfinksa ;)