Twoje Wiersze - ziele - Bożena Joanna

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

naskraju*^(*)

2022-11-09

Oplatanie winobluszczem kamieni i nasączanie sokiem kamiennych porów tworzy skorupę nie do przebicia innym. Wiecznie zielone i chłonne zagarnięcia jak największej dla siebie przestrzeni, wtapiają się tam, gdzie nikt je nie zniszczy. Są to stare nekropolie, ruiny zamków, mury i lasy. Przykrywają historię przed ludzkim wzrokiem. Jednak czują się bardzo dobrze w symbiozie z kamieniem.

Pozdrawiam serdecznie

Bożena Joanna

2022-11-09

Aż za dobrze, za grobem mojego wujka-dziadka są trzy nieodwiedzane mogiły, wiosną latem zarastają zielem w niesamowitym tempie.. Wnikają w szpary z lastryka, niszczą pomnik. Nie nadążam z sekatorem aby uratować ten skromny grób.
Dziękuję za przeczytanie i komentarz.
Serdecznie pozdrawiam!

Tadek1^(*)

2022-11-04

Przyrodzie bliżej do wieczności niż naszym dziełom

Bożena Joanna

2022-11-05

Obawiam się, że to prawda. Miasta i świątynie w Ameryce Południowej porasta dżungla. W Egipcie pustynia przykryła wiele śladów cywilizacji. Od czasu do czasu archeolodzy odkrywają dawne pochówki nawet w naszej szerokości geograficznej.
Dzięki za wizytę i komentarz.
Pozdrowienia!

LidiaM-9

2022-11-04

Trochę jakby symbol zwycięstwa życia nad śmiercią, a swoją drogą to trochę paradoksalne, że organizmy niższe mają przewagę nad z pozoru trwałymi rzeczami jak kamienie. Rośliny, takie z pozoru delikatne, potrafią przebić asfalt.
Pozdrawiam serdecznie.

Bożena Joanna

2022-11-05

To chyba kwestia rozmnażania, proste organizmy odradzają się w wyjątkowo szybkim tempie. Niby giną zimą, a odradzają się wiosną i atakują nawet kamienie i skały.
Dziękuję za wizyte i komentarz.
Serdecznie pozdrawiam!

Waldi1

2022-11-01

smutna to prawda ... ale prawda ... z żoną jesteśmy bardzo częstymi gośćmi na cmentarzu ... tam mamy sercu wsioch bliskich ... więc dziś zapalimy światełko pod krzyżem i na grobie opuszczonym ... by ten ktoś nie był w swoje święto samotny i opuszczony ...

Bożena Joanna

2022-11-01

Zapaliłam lampkę na mogile obrośniętej dzikim winem i chwastami. Może wstrzyma atak na pomnik wujka-dziadka. Przynajmniej taką mam nadzieję.
Pozdrowienia w dzień pełen zadumy i melancholii!

Elżbieta

2022-11-01

To prawda, z pozoru drobne, początkowo dla oka niewidoczne, a potrafią zniszczyć coś , co na pozór takie trwałe, to jak źle wypowiedziane słowo, które też skruszy nie jedno...
A mikroorganizmów co niemiara pewnie niektórę przetrwają wszystko!
Serdeczności Bożenko:)*

Bożena Joanna

2022-11-01

Trudno uchronić pamięć przed "chuliganami" z natury. Są niesamowicie odporne, od wiosny po szarugę jesienna. Trzeba ciągle je mieć pod kontrolą, a nie wolno stosować herbicydów.
Dziękuję za przeczytanie i komentarz.
Pozdrowienia!