X
Kwie-cień
biały (bez rymów)
2020-04-13 22:33
Kwiecień przysiadł w cieniu prawie majowego słońca,
dał się skropić marcowemu deszczowi w Wielkanocny śmigus dyngus.
Kwiecień rozkwitł wiosennym kwiatami
i jak gdyby nigdy nic, pączkuje
prawdziwie eksplozyjną zielenią.
Kwiecień rzuca cień na marzec
i przegania z jego oblicza chmury.
Gradem dał sypnąć pod nogi.
Kwiecień kwili o świcie świergotem ptaków,
rozglądajacych się za miejscem na gniazdo,
pachnie wilgotną ziemią wzruszoną dotykiem rąk.
Kwiecień ma sens...jak co roku.
Teraz jest bardziej tęskny,
częściej zagląda przez okna...
czeka...
dał się skropić marcowemu deszczowi w Wielkanocny śmigus dyngus.
Kwiecień rozkwitł wiosennym kwiatami
i jak gdyby nigdy nic, pączkuje
prawdziwie eksplozyjną zielenią.
Kwiecień rzuca cień na marzec
i przegania z jego oblicza chmury.
Gradem dał sypnąć pod nogi.
Kwiecień kwili o świcie świergotem ptaków,
rozglądajacych się za miejscem na gniazdo,
pachnie wilgotną ziemią wzruszoną dotykiem rąk.
Kwiecień ma sens...jak co roku.
Teraz jest bardziej tęskny,
częściej zagląda przez okna...
czeka...
zainspirowany wierszami Czarka i Mitylene
