Jak to bywa wczesną wiosną,
Słońce wstaje już o brzasku,
Promieniami świat otula,
Ze snu budzi, ptaków trele.

Wiosna magię swoją niesie,
Budząc w sercach nowe siły,
Panie czarem wprost zachwyca,
Wtedy bardziej są zmysłowe,

Pełne wdzięku i uroku,
Wszystko w nich jest doskonałe,
Flirtu, śmiechu, czułych spojrzeń,
Miłych gestów w pożądaniu.

To, co zimą gdzieś schowane,
Teraz śmiało świat ogląda,
Zgrabne nogi, suknia modna,
W sercach mężczyzn chaos, żądza.

Bluzki śmiałe, nie pod szyję,
W arsenale dekolt śmiały,
A subtelny prześwit w bluzce
Budzi żar – nieokiełznany.

Na ten widok krew się burzy,
Wówczas wzrok wbijamy w damy,
Myśli plączą się w pragnieniach,
Dusza płonie, sercem łkamy.

Czuły dotyk, słowa słodkie,
Całowanie nieskończone,
Wiosna w sercach ich rozkwita,
Świat zachwytem otulony.

Niech ten czar trwa nieustannie,
Niech ta pora wiecznie płonie,
Wiosno – muzo nieśmiertelna,
Połącz serca, splataj dłonie!

Zenek 66 Sielski