Twoje Wiersze - Młodzi poeci nad jeziorem

Młodzi poeci nad jeziorem

biały (bez rymów)

2020-09-11 20:57

Wiele lat temu,
w ubiegłym wieku,
po zakończonym "Turnieju
jednego wiersza" siedzieliśmy
całą noc przy ognisku,
nad parującym jeziorem.
Nie piliśmy. Gadaliśmy i paliliśmy,
aż zaczął wstawać dzień.
Wtedy jeden z nas wziął
w dłonie megafon, który został
nam po pewnym happeningu,
skierował w kierunku jeziora
i zaczął czytać swoje wiersze.
Słowa posłusznie popłynęły
nad wodą , omijając chmury
porannej mgły. Słuchaliśmy, a
kartki z przeczytanymi wierszami
opadały na trawę , jak martwe ptaki.
Elektryczny głos megafonu
wysyłający młodzieńcze wiersze
w zamglone jezioro o świcie,
był tak niezwykły, że wszyscy
siedzieliśmy jak skamieniali.
„Megafonowy poeta”- ktoś rzucił.
Nikt się nie uśmiechnął.
Dzień wstał, mgła opadła,
razem z wierszami.

autor

Kornel Passer

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

BardzoBardzo

2020-09-12

Eteryczne jak mgła. Jak grupowe zdjęcie. Niby nie ujmuje czegoś ważnego ale chodzi o bohaterów.
Takie ciężkie do określenia niby ot scenka rodzajów ale nie da się przejść obojętnie, jakoś tak. Dziwnie. Jak ta mgła co jak się rozwijała to zabrała że sobą słowa wierszy. Może czasem poezja taka jest, mówisz mówisz puf i nie ma i świat niby nadal jest taki sam ale jednak inny

BardzoBardzo

2020-09-12

Święte słowa... Amen

Kornel Passer

2020-09-12

Ta prawdziwa sytuacja opisana w tym wierszu miała w sobie tak duży ładunek poezji,że prawie w ogóle nie wymagała żądnego "poetyckiego" przetwarzania w opisie. Same fakty przemawiają, no , dodałem jakieś mizerne porównanie i metaforę, tak od niechcenia.....