Twoje Wiersze - Nienapisana pieśń pochwalna o pokojach hotelowych

Nienapisana pieśń pochwalna o pokojach hotelowych

biały (bez rymów)

2020-08-03 10:44

Pokoje hotelowe, nie napiszę o was pieśni,
a należałoby. Tu zatrzymuje się wreszcie życie,
przystaje w osłupieniu jak świstak,
co nie liczy czasu ani zdarzeń.
To tu jedynie zapominam, że jestem,
że jutro znowu przykre spotkanie,
że trzeba zrobić to i tamto.
Tu nic nie ma większego znaczenia,
gdy się budzę nie zwala się na mnie cały świat,
a przedmioty w pokoju nie bolą,
bo nic nie przypominają.
Nie ma rodzinnych fotografii,
na których panoszy się śmierć,
jest za to grafika z kudłatym saksofonistą,
jakby wznoszącym się do lotu,
podpisana nieczytelnie.
Regulamin na drzwiach
działa kojąco, nie wiem dlaczego.

autor

Kornel Passer

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Marta Surowiecka

2020-08-20

...jest się 'nikim' w pokoju niczyim...
w pokoju pełnym niewidzialnych ludzi, którzy zostawili śmieci pod biurkiem i brudne ręczniki,
teraz czyste jak śnieg
ułożone w kostkę na toaletowej półce.
Wychodząc można je rzucić na podłogę (regulamin na to zezwala)
wbrew własnym zasadom...
i jakby się gardziło tym pokojem...
Może dlatego te regulaminy czasem działają kojąco.

Pozdrawiam. 'Fajnie' piszesz.

Kornel Passer

2020-08-21

Mam to samo. Nie chcę ich opuszczać....

Marta Surowiecka

2020-08-21

Mam tekst "hotelowe korytarze" i pewnie coś jeszcze na ten temat. Jak chcesz, przeczytaj: http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/hotelowe-korytarze-548030
We mnie chyba wywołują nostalgię, zamyślenie...zawieszenie melancholijne i co ciekawe nie chcę ich opuszczać...

Kornel Passer

2020-08-20

W takich pokojach trochę czasu spędziłem.. Odbierałem o dziwo ten czas, jako pozytywne zawieszenie...