Dobrze że zmieniłeś zdanie( tu napiszę).
Bo o to właśnie chodziło= wyeliminować- przecież wiesz.
I dobrze, że dostrzegłeś nas- dla których warto być.
" Nieprzyzwoitym opłaca się być- ale nie warto.
Przyzwoitym nie opłaca się być- ale warto".

Tak wiersz w założeniu miał mieć charakter ironiczny. Pozdrawiam:)

Zakres Pani kierunkowego wykształcenie mnie nie interesuje, aczkolwiek po sposobie odczytania mojego wiersza można sobie wyrobić o nim pogląd. Słowo "ignorant", którego słownikowym synonimem jest m. inn. słowo "nieuk", jest w oczywisty sposób obraźliwe i jeśli Pani tego nie dostrzega, to radziłbym uzupełnić swoje kierunkowe wykształcenie o jakieś kursy z wykształcenia ogólnego. Mój wiersz nie był rozprawą naukową na temat panteizmu, ale oczywistą jego satyrą, w której obiekt satyry został przedstawiony w sposób celowo wykrzywiony, a sposób tej prezentacji miał jednoznacznie wskazywać na negatywny stosunek podmiotu lirycznego do tego kierunku myślenia. Satyra nie ma obowiązku prezentować tematu w sposób obiektywny i rzetelny. Obraz panteizmu jako "pseudoreligii" był z założenia tendencyjny, co było czytelne dla każdego inteligentnego czytelnika i dopuszczalne w ramach swobody artystycznej, która widać jest Pani obca.

Przepraszam, miało być kolegi Bornossa (telefon zaszalał).

Nie mam czasu na uzasadnianie niewiedzy autora, a nie swoich tez. Żeby dyskusja była merytoryczna, musi Pan mieć podstawową wiedzę o zagadnieniu.
Naruszenie netykiety to autor może zobaczyć u kolegi Pornosa, który w odpowiedzi na uwagę merytoryczną użył wyzwisk. Natomiast wyraz "ignorant" znaczy słownikowo "ktoś, komu brakuje podstawowej wiedzy w jakieś dziedzinie". Nie jest to epitet (epitety to przymiotniki) - tylko swierdzenie faktu, że autor nie ma elementarnej wiedzy o panteizmie. Musi się Pan liczyć z tym, że wiersze przeczyta osoba o kierunkowym wykształceniu, która nie nabierze się na Pana pseudointelektualizm. Wolna droga, proszę zgłosić naruszenie, że powiedziałam prawdę o wierszu, pisanym przez ignoranta w dziedzinie panteizmu.

Jak się nie ma czasu na uzasadnienie swoich tez wartościujących wiersze, to proszę ich nie stawiać. Zarzucanie mi nieznajomości definicji panteizmu jest śmieszne. Informuję też Komentatorkę, że komentowanie wiersza przy pomocy epitetów przyklejanych autorowi ("ignorant") jest niezgodne z Nietykietą, i toleruję to ostatni raz. Proszę zapoznać się z dyskusją uczestników portalu na temat chamstwa w komentowaniu wierszy. Informuję też Komentatorkę, oczywiście na marginesie, że bardzo dobre oceny wierszy Komentatorka dawała pod moimi wierszami zamieszczonymi na beju, w całkiem sporej ilości.

Oceny bardzo dobre były pod bardzo dobrymi wierszami. Nie było ich bardzo wiele, bo rzadko tu bywam. Ten wiersz jest żałosny. Podałam konkrety dotyczące lektur - aby autor zapoznał się z podstawami zagadnienia i sam dostrzegł swoje błędy w użyciu "panteizmu". Na dyskusję z ignorantem w tej dziedzinie nie mam czasu.

Niech Komentatorka poda jakiś konkret, to chętnie odpowiem na zarzuty, również w kontekście Spinozy i innych autorów, bo taka gołosłowna ocena nie zawierająca żadnego merytorycznego uzasadnienia, a tylko puste wartościowanie, jest nic nie warta świadczy raczej o niezrozumieniu wiersza. Ciekawe jest też, że po bardzo wielu bardzo dobrych ocenach moich wierszy dokonanych przez Komentatorkę, nagle udało mi się napisać wiersz "żałosny". Pozdrawiam.

Dokładnie tak. Serdecznie pozdrawiam:)

Cóż to jest parę godzin w stosunku do wieku wszechświata :) :)

Tak, alternatywa cyklicznego wszechświata wciąż jest w grze. Wybacz mi proszę, ale nieśmiertelność w atomach mnie nie kręci:) Podobnie zresztą jak i sam panteizm, który jest raczej nudny. Wiersz miał być ironiczny, ale z przyczyny niedomagań warsztatowo- umysłowych autora wiersza, niestety nie wyszło.. :) Pozdrawiam.

Panteizm to jednak kierunek myślenia dość już stary, ale okazał się chwytliwy. Tak jak napisałem w komentarzach poniżej , próbowałem napisać wiersz ironiczny i satyryczny w stosunku d panteizmu, ale nie mi się nie udało. Serdecznie pozdrawiam:)

Dziękuję za wpis. Pozdrawiam:)

Jeden z największych religioznawców w historii ukuł termin homo religiosus w opozycji do homo sapiens, wskazując, że potrzeby religijne są immanentnie związane z losem ludzkim. Panteizm postrzegam jako środek zastępczy, który ma wypełnić pustkę po porzuconych religiach tradycyjnych. Te zastępcze środki wymyślane przez skądinąd inteligentnych ludzi w miejsce "starych religii" często prowadzą do wynaturzeń. Swego czasu przeczytałem, że w Paryżu jest więcej wróżek i wróżbiarzy niż księży katolickich, a co najciekawsze wróżki te mają klientelę przeważnie wywodząca się z inteligencji. Nie bronie katolicyzmu, nie jestem zresztą osobiście katolikiem, ale ten pęd do zastąpienia spowiedzi wizytą u wróżki jako przezwyciężanie mitologicznych religii wygląda cokolwiek śmiesznie. Nie utożsamiałbym czarnego karła z Szatanem. Szatan w przeciwieństwie do czarnego karła , którego byt jest dopiero przewidziany w dalekiej przyszłości, działa już teraz:) Pozdrawiam serdecznie.

Tak, ona jest raczej niezależna od poglądów i tkwi gdzieś głęboko w nas...

Dzięki serdecznie. Pozdrawiam:)

Niezależnie od poglądów i wiar, wszyscy mamy nadzieję, że to przed nami, nie będzie takie złe... :) Pozdrawiam i dziękuję...

6/5

Ok, z tym panem, to fajny żart i zrozumiałem go i przyznaję , że to "wyjaśnianie" nie było potrzebne.

Ech... co ja się z Tobą mam, Kornelu... 🙆‍♂️🙃 Czasem mi się wydaje, że zbyt poważnie chciałbyś, żeby czytelnik wziął sobie z wiersza tylko to, co Tyś mu tam między wersy wpisał. A to by mocno ograniczało poezję. Przynajmniej ja tak do niej podchodzę. Mnie się bowiem zdawało, że aluzja do tego Pana z tytułu jest oczywistym uśmiechem. No, ale może nie jest. Tak więc ja se w te nicość okropnie z uśmiechem popłynę, a Ty jak tam chcesz. 😁🤗

Pozdrówki. Hej ho! 😊🙋🏻‍♂️

Ten "pan" z przodu, to oczywiście z grecka "wszystko", bo panteizm to właśnie ubóstwienie wszystkiego. Wydawało mi się, że pierwsza strofa ukazująca budowę panteistycznego ołtarza ze wstydliwie ukrytymi niezbyt pięknymi "podpórkami" przekona czytelnika, że wiersz w istocie jest poetycką krytyką panteizmu, ale nie wyszło. Serdecznie Ci współczuję , że musiałeś ruszyć w tę okropną kosmiczną podróż do nicości :) :)

Bardzo piękny komentarz, którego nie chciałbym popsuć swoimi "mądrościami". Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :)

Panteizmowi istotnie jego wyznawcy przypisują te cechy, które wymieniłaś, to znaczy pokorę i szacunek, a także zachwyt nad wszechświatem, i pragnę mocno podkreślić, że absolutnie nie neguję, że osoby wyznające ten kierunek taką postawę prezentują. Ja jednak panteistą nie jestem, a wiersz ma delikatne zabarwienie ironiczne, które, jak napisałem stureckiemu, przez moją autorska nieudolność nie zostało zauważone. Serdecznie pozdrawiam. :)

Utkwiła mi fraza "nieistnienie czegokolwiek" i nawet próbuję napisać wiersz z tym motywem. Co do panteizmu to nie znam tego nurtu i chyba nie będę go zgłębiał.

Trafnie odczytujesz, że ostateczne zniknięcie wszystkiego, co istnieje, jest bardzo ważnym punktem tej wizji. Ale czas przedstawiony w wierszu jest dwojaki. Z jednej strony podmiot liryczny wypatruje dalekiej przyszłości, a z drugiej strony znajduje się w teraźniejszości i to w tej teraźniejszości odbywa się budowa panteistycznego ołtarza. Wiersz ma charakter skrytej satyry, bo jego autor z pewnością nie jest panteistą, a ciekawe jest to, że chyba nikt z komentujących tej podprogowej ironii nie zauważył. Winę za to oczywiście ponosi autor wiersza, bo trudno zwalać to na czytelników, tym bardziej, że nie była to przecież jedna osoba. Panteizm uważam za kierunek całkowicie chybiony i nie mógł bym być wyznawcą Wszechświata, czyli bóstwa, którego istnienie jest przygodne i skazane na zagładę. Serdecznie dziękuje za Twój komentarz, który zawsze otwiera mi oczy na lepsze rozumienie tego, co wypisuję. Pozdrawiam:)