Dla siebie samych powinniśmy być centrum Wszechświata i mieć własne solidne ostoje (także metafizyczne). To punkt wyjścia do bycia w miarę szczęśliwym, choć szczęścia nie gwarantuje.

Jeden dom tu na Ziemi i drugi obiecany Tam ;)
Pozdrawiam Kornelu :)

Mój dom - moja twierdza, centrum dowodzenia, opoka, miejsce, gdzie się żyje i umiera w (s)pokoju.. I w dodatku miejsce magiczne..
Piękny, męski wiersz! 5/6

Mój dom
stoi w środku Wszechświata
i to jest odpowiedź gdzie miejsce ma człowiek.

Mój dom, moje miejsce na ziemi, moje Macondo - ciepło o takim miejscu gdzie człowiek czuje się dobrze i bezpiecznie. Pasuje mi tu piosenka " W moim magicznym domu" Ewy Bem,
Ale podsyłam link do tej piosenki w wykonaniu M. Opani :)
https://youtu.be/sNTxwCRgjuQ?si=RH9KQlRlGDZH3NNe

Twój dom, to idealna ostoja, zawieszona w niebycie, gdzie czas chyba nie ma znaczenia, ale skoro jest w nim śmierć, to jednak, coś się skończy chyba, że zagrasz z nią w szachy i wygrasz...
Piękny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

Niestety niewielu ludzi ma domy (w znaczeniu z Twojego wiersza). Większość z nas mieszka w spalniach.

Cudowne wierszowanie. Dom to podstawa, opoka i wartości z niego wynoszone.🙂❤️

Mój dom i te stare ulice. Mój dom moja ostoja mój azyl. Wśród stworzeń i fantazy.
Pozdrawiam serdecznie:)

Piękna refleksja nad miejscem, które jest dla nas najważniejsze. To miejsce, gdzie możemy być sobą, gdzie możemy marzyć, tworzyć i odkrywać siebie.
Pozdrawiam

Niesamowicie tchnący spokojem i ciepłem wiersz.
Radość w sercu sprawia, że widzimy Dobra będące naszym udziałem inaczej, wyraźniej doceniamy To, co "mamy"... Twój Dom jest nieodłączną częścią Ciebie a Ty jesteś częścią Domu, jak wszystkie inne jego części, duchy, wspomnienia, zabawki, ulubione kubki, ogień w kominku, pająki czy śmierć.
5/6 * Pozdrawiam

Ciekawie, wieloznacznie, refleksyjnie pokazany temat domu. Jeszcze trochę po nim powędruje. Pozdrawiam serdecznie

To intymna opowieść o domu jako miejscu, które nie tylko daje schronienie, ale także łączy ziemskie życie z kosmiczną głębią, realnością i wyobraźnią.
Dom to nie tylko przestrzeń, ale i wszechświat w miniaturze – pełen życia, duchów przeszłości i nieuchronnej obecności śmierci, tworzący harmonijną całość wszystkiego, co jest.

Najbardziej podoba mi się wers - "stoi nieruchomo" - jest stabilny, a to dziś najważniejsze...
Pozdrawiam :-)

Tak, od razu nasuwa mi się piosenka"W moim magicznym domu". Pierwsza strofa jest pełna treści, mogłaby być samodzielną miniaturą. Bardzo podoba mi się też dom jako znak-znak Domu po drugiej, niewidzialnej stronie bytu....Tak, w domu czekają już drzwi ... Pozdrawiam ciepło 🌞

Ciekawa anafora, i trochę jakby nie z Twojej bajki.( ale mogę się mylić)
Ale prawdą, jest- że w domu może być wszystko i śmierć i życie.
Dobrze Ciebie znowu czytać.

Trzy, trzy mnie w tym wierszu na już poruszają sprawy. 😊 Nie, dobra, cztery.

1. Niesamowicie plastyczny jest ten wiersz. Taki malowniczy. Jest w nim swego rodzaju ciepło, które wyczuwam. To mnie bardzo zachęca, żeby do niego wracać.

2. Zastanawiam się, czy "mój dom" stoi w środku Wszechświata, czy może raczej środek Wszechświata znajduje się w "moim domu". Bo to by zmieniało spojrzenie z "mojości" na "jegość". Ten środek nie jest tam dlatego, że ja jestem, ale dlatego, że On Jest ze mną i we mnie. 😊

3. Ten znak. "Mój dom" jest znakiem, który należy odczytać. I to jest wspaniała myśl! Bowiem ten nasz marny świat w całości jest tak naprawdę znakiem. Mawia się np. że życie jest cudem. Owszem, natomiast cud nie jest ważny sam w sobie. Cud, czyli zewnętrzność widzialna jest jedynie nośnikiem znaku. To znak przekazuje treść. Bóg mówi do człowieka znakami, a nie cudami. Cuda są po to, żeby człowiek jako materiał fizyczny dostrzegł działanie Boga. Natomiast ważny jest znak, bo tam jest wpisany przekaz, treść. I tak oto "mój dom" jest znakiem bardzo konkretnym. A wystarczy tylko zatrzymać się na znaku zapisanym graficznie jako "jest" – i już mamy całą wieczność przed sobą. 🤗

4. Do życia potrzebna jest także śmierć! Wspaniałe! 🤗 I tę myśl zabiorę sobie dziś na nocne rozważania. Bardzo mnie się podoba. Śmierć jest potrzebna do życia... Ot, takie nic, a jakie piękne! 🤗😊

Pozdrówki, Kornelu! Hej ho! 😊🙋🏻‍♂️

Czołem! Interesujący i wręcz wciągający wiersz. Na pewno na wiele czytań. Tytułowy "dom" wyraźnie posiada wiele tajemnic i zakamarków. Dobrze prowadzony tekst. Swobodnie się go czyta. Niezadlugi i niezakrótki. Świadomie napisany. Myślę o ocenie 6/5 że względu że wciąga Czytelnika. Warsztat zawsze można szlifować nawet jeśli pozostały drobiazgi. Pozdrawiam!