Twoje Wiersze - Phi... poezja, też mi coś

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

zmis

2020-10-26

Niewymowna to rozkosz dla oka mego wchłaniać rymy wiersza Twego. Doskonałość w każdej strofie. Cieszę się że wena wróciła i znów wzbogacasz portal wierszami. Pozdrawiam, Zdzisław

Beata1

2020-10-26

Ta doskonałość to kwestia dyskusyjna, ale cieszę się, że mogę w każdej chwili być z Wami dzielić się umiejętnościami jakie posiadam i uczyć się od lepszych od siebie. Pozdrawiam serdecznie:) Beata

BardzoBardzo

2020-10-24

Witaj Beato dawno Cię nie czytałem gdzie Ty byłaś jak Ciebie nie było :D
Wiersz ciekawy dobrze oddaje te męki twórcze gdy nie tworzymy jesteśmy niczym gdy tworzymy świat przestaje mieć znaczenie. czasem od samego wiersza ważniejsze jest jego pisanie :)
Pozdrawiam i Dziękuję

Beata1

2020-10-29

Dzięki, również życzę miłego dnia :)

BardzoBardzo

2020-10-29

Nie rozumiesz, ja mam takie Idee fixe, wewnętrzne przymusy, jak mnie napadną to kaplica. Może uda się coś w pracy do której już pędzę.
Dziękuję i zbieram się już do pracy miłego dnia życze :)

Beata1

2020-10-29

Jestem zdania, że nigdy nic na siłę, lepiej zająć się czymś i samo przyjdzie za dzień, rok lub dziesięć lat. Cierpliwości:)
I nie dziękować za słowa pocieszenia:)

BardzoBardzo

2020-10-29

"Phi czy Ty wiesz co ja mogę czuć..." ale trafiłaś ;)
o dziś na przykład czuję taką próżną próżnię że aż mnie zasysa do środka i od rana czuję że chcę coś napisać już bym normalnie wziął i pisał aż opuszki palców tęsknią za fakturą klawiszy lub za kształtem długopisu i już już i siadam i... i nic
Pozdrawiam :)

Beata1

2020-10-29

Ulżyło mi, że nie napisałeś coś w stylu: Phi... co ty wiesz co poeta miał na myśli w komentarzu. Cieszy mnie, że tak zupełnie nie trafiłam kulą w płot. Czuję z tego powodu zadowolenie i zupełny brak niedosytu, mam nadzieję, że z wzajemnością :)

BardzoBardzo

2020-10-26

Mniej więcej to miałem na myśli. Zwłaszcza że ten niedosyt to często miewam :)

Beata1

2020-10-26

O nie BB, nie zgadzam się, że gdy nie tworzymy jesteśmy niczym. Człowiek jest wartością sam w sobie i żyjemy po to by do tych naszych głów kapuścianych dotarło to w końcu, że jesteśmy stworzeni dla miłości w Bożym zamyśle.
Ty jednak pewnie miałeś na myśli ów niedosyt twórczy, że tyle wysiłku, cierpień a fanfary nie zagrały i kolejny trzeba wiersz tworzyć i znów i znów, unikać pułapek własnych duchowych, bronić się przed niemocą i tworzyć w sobie taką próżnię w której znajdzie się miejsce na coś nowego. Później to nowe okazuje się stare jak świat za którym tęsknimy.
"czasem od samego wiersza ważniejsze jest jego pisanie :)" - to prawda.
BardzoBardzo, to ja dziękuję i przesyłam moc pozdrowień:)

naskraju*^(*)

2020-10-24

Frywolnie zabawiasz się z poezją i tańczysz jednym rytmem. Jest modlitwą, bo czyż nie można do Boga wznosić metaforą owinięte słowa. Rozmawiać i płakać, kiedy źle jest na duszy. A kiedy przyjdzie jesień wypić z nią herbatę i porozmawiać o wiośnie.
Pozdrawiam jesiennie i dziękuję za optymistyczne phi...

Beata1

2020-10-26

Przeczytałam ten optymistyczny komentarz i uśmiechnęłam się.
Miło, że zajrzałaś i serdecznie pozdrawiam :)

LidiaM-9

2020-10-24

Tak, poezja może być drogą, modlitwą, oczyszczeniem, lekiem na smutki, na ból. Ta prawdziwa jest i pozostaje w nas, we wnętrzu, bo nigdy tak do końca człowiek nie jest w stanie wyrazić tego, co czuje najgłębiej. Pozdrawiam serdecznie.

LidiaM-9

2020-10-25

Wiersz jest zbyt dobry, żeby go coś mogło przyćmić, ale dziękuję i pozdrawiam raz jeszcze.

Beata1

2020-10-24

Dziękuję Lidio, Twój komentarz to rarytas. Wiersz przy nim blednie.

Pozdrawiam serdecznie:)

Chris^(*)

2020-10-24

Witaj Beata. Kawałek dobrej poezji, choć nie wiem czy w kontekście wiersza tak mi wypada napisać ;) Wiersz nie od razu zrozumiałem, robiłem do niego kilka podejść, ale olśniło mnie i pokraśniałem z zadowolenia i upieram się przy słowach "dobra poezja". Przed ostatnia strofa bardzo mi się podoba. Wiersz refleksyjny, można by na jego podstawie napisać rozprawkę, choć we wnioskach ja osobiście byłbym łagodniejszy. Pozdrawiam :)

Beata1

2020-10-24

Przedostatnia strofa jest najważniejsza. Jestem wdzięczna za te wszystkie podejścia. Doceniam.
Pozdrawiam serdecznie :)

Kornel Passer

2020-10-24

Witaj Beatko, dawno się nie było,
u nas w zasadzie nic się nie mieniło.
No, może trochę przybyło nam wierszy,
a i poetów katalog jest szerszy.

Dzięki za wiersz Twój, już raz przeczytałem,
dotrzeć do jego sedna się starałem,
ruszyłaś treści chyba wszystkim bliskie:
"rola poezji i jej drogi śliskie".

Szczególnie wzruszył mnie Twój koniec wiersza,
makaron bowiem, to ma miłość wielka.
Gdy więc na niego będę miał ochotkę,
przypomnę sobie zaspaną poetkę.

Beata1

2020-10-24

Drogi Kornelu i ja od teraz
wspomnę, gdy będę makaron wcinać
farta, bo pomógł poznać Kornela
co zawsze poziom wysoki trzyma.

Za rymy dzięki prosto z rękawa,
za docenienie w mym wierszu treści.
Jestem, oj jestem, płonna obawa
a wiersz niejeden mi zaszeleści

piszących tutaj, na tym portalu,
który zdążyłam już polubić,
lecz ja jak żółw kroczę pomału
by w słowie miąższu nie pogubić.

Jeden chce szybciej, drugi wolniej
i nie ma w tym niczego złego.
Twe słowa cieszą mnie ogromnie,
życzę wszystkiego najlepszego :)

Kornel Passer

2020-10-24

dawno Cię

Pokaż mniej

Logowanie

Phi... poezja, też mi coś

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji