Twoje Wiersze - Kolacja - Kornel Passer

Kolacja

biały (bez rymów)

2020-09-04 22:41

Siedzimy pod potężnym eukaliptusem,
który zastępuje parasol w tej tawernie.
Obok biesiada rodziny greckiej, nastolatka
grzebie w komórce, a babcia opowiada coś
swojej córce, dostrzegam podobieństwo.
Malec z patykiem goni chudego kota.
Pieczoną jagnięcinę maczam w tzatziki
i popijam czerwonym winem, lanym tu
z glinianego dzbana z numerem dostawcy.
Zapominam na chwilę kim jestem,
więc ból znika, lecz pojawi się znowu
gdy napotkam Twoje oczy. Jak zapisać
tę chwilę, tak zwykłą, że brakuje słowa,
choćbym wertował całą noc w słowniku
i tak jedyną, że mogłaby być ostatnią.

autor

Kornel Passer

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Iks Weli

2020-09-10

Pytasz, jak zapisać, a to zrobiłeś. I to jak! Mam wrażenie, że masz tak hiper trzeźwe spojrzenie na rzeczywistość, jak widać, nawet w najprostszych okolicznościach, że kiedy to, co obserwujesz zamykasz w formie wiersza, to te opisane zdarzenia pozostają takimi, jakie były i jednocześnie stają się poezją. Plus niesamowite wrażenie, kiedy się czyta. Sugestia prima sort. Pozdrawiam

Kornel Passer

2020-09-11

Dzięki. To, co jest, jest najciekawsze...

LidiaM-9

2020-09-05

Czasem utożsamiamy się ze swoim cierpieniem, dlatego ból znika, gdy zapominamy, kim jesteśmy. Potem znów wraca, a obok czyjeś życie toczy się swoim torem. Pięknie uchwycony nastrój. Pozdrawiam.

Kornel Passer

2020-09-11

Dzięki LidiaM. Pozdrawiam Ciebie.

Meyling Nall

2020-09-04

Chwila pięknie zapisana tym wierszem.

Kornel Passer

2020-09-04

Dziękuję, w tym prostym wierszu o nic więcej nie chodziło... No, może poza jedną małą rysą , która tą chwilę zaburza i nie pozwala, by była obrazem raju. Jak to w życiu...