Nuta wspomnień /Sonet ~ № 243
Gdzieś na Venice Beach między jawą a snem
Jest promenada co łączy miejsca dwa
Mrok mglistych nocy wypełnia jasnym dniem
I w blasku światła obrazów transfer trwa
Przewijam kadry w czasie zatrzymane
Z tych przykurzonych zdmuchuję czasu pył
Barwy nakładam na te zapomniane
Wszak bardzo pragnę by obraz wspomnień lśnił
Czy jeszcze kiedyś zostanie mi dane
Utonąć w magii... uliczek nocami
Dawnych dansingów poczuć muzy granie
W piwnicznym mroku siąść pod Baranami
Los w życiu różne pisze scenariusze
Może znów kiedyś... tę nutę usłyszę
~ Pióro Amora ~
© XXVIII.IV.MMXXIV