**Huśtawka**
będzie się cieszył na widok
zielonej trawy
i pana, który w parku na ławce
czyta poranną gazetę.
Wzniesie się wysoko, ku górze,
na drewnianej huśtawce,
dotknie palcem nieba,
będzie przez chwilę dzieckiem.
Wiem, co szepczą drzewa —
pisze wierszem stary dąb,
słucham, jak wiatr śpiewa
dziecięcą melodię za wzgórzem.
A chłopczyk i dziewczynka
tańczą na baśniowej polanie.
Teraz dopiero wszystko jest cenne,
gdy oczy na nowy świat spojrzały,
a słowa wyraziły,
ile niewidzialnego piękna
otacza nasze życie.
Damian Moszek.