Twoje Wiersze - Uzależnienie

Uzależnienie

proza wierszowana

2025-12-16 10:54

Debiut

Uzależnienie

Czymże zawiniłam bym w kajdankach chodziła
Czemuś mnie tu trzymasz mimo mej wolnej woli
Czyż to koszmar mój największy ?
Czyż to wzgórze mych agonii
Ciągle chodzę drogą znaną
Lecz skończyć jej nie mogę
Rany nowe na rękach kleje
A cóż mi to daje ?
Te ciągłe westchnienie
Ubolewam nad sobą zbierając kamienie
Jakże to mylne te moje widzenie
Gdyż ma dusza skruchą oblana
Ja jakże tonąca do rana
Do życia mego końca w kajdankach związana

Uzależnienie

autor

Aleksaa55

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Larisa

dzień temu

Wymownie o uzależnieniu, kajdanach duszy i wewnętrznej walce.
Serdecznie pozdrawiam i witam na TW:)

Aleksaa55

dzień temu

Dziękuje pozdrawiam

sisy89

dzień temu

Witaj, mocny wiersz i poruszający.
Pozdrawiam serdecznie :)

Aleksaa55

dzień temu

witam i dziękuje

Kazimierz Surzyn

dzień temu

Bardzo wymowne, mocne, dobitne wersy, pozdrawiam ciepło, zapraszając do przyjaciół.
6/5

Aleksaa55

dzień temu

Dziękuje za ocenę

Przeboski Mandaryn

dzień temu

Bardzo intrygujący wiersz

Aleksaa55

dzień temu

Dziękuje

Annna2

dzień temu

dla mnie trochę enigmatyczny- w czym to zniewolenie, w czym kajdany?
W związku, w miłości, uzależnieniu?
witaj

Aleksaa55

dzień temu

Witam
Każdy ma swoje własne uzależnienie, które mimo iż nie chce w nim tkwić to w nim tkwi, dla kogoś może to być miłość a dla innej osoby może to być coś zupełnie innego. Wiersz jest otwarty dla każdego nie ma on jednej odpowiedzi

sturecki

dzień temu

To ciekawy i mocny debiut – bez lukru, bez udawania, z kajdankami nazwanymi po imieniu.
Każdy wers idzie tu jak zapętlona droga, dokładnie tak, jak działa uzależnienie.
I taka mi się puenta nasunęła – najcięższe kajdanki to te, które człowiek nosi, nawet gdy ręce ma wolne.
6,5