X
smutek oswojony
wolny
2021-05-02 13:18
wierzę że nadajesz sens mojemu bezsensowi
i jesteś prawdziwą nadzieją w mojej beznadziei
więc oddaję ci we władanie te przestrzenie we mnie
do których nie dorosłam których nie rozumiem
ich pustkę niezgłębioną możesz sam wypełnić
w bezbrzeżnej ciemności jesteś iskrą światła
jedyną pewnością która niestrudzenie sprawia
że każdego dnia przyjmuję mój smutek wewnętrzny
i dźwigam jak brzemię ten mój krzyż codzienny
co nie pochodzi od ciebie lecz dla ciebie jest niesiony
i godzę się na niego bo wiem że chcesz mej zgody
i jesteś prawdziwą nadzieją w mojej beznadziei
więc oddaję ci we władanie te przestrzenie we mnie
do których nie dorosłam których nie rozumiem
ich pustkę niezgłębioną możesz sam wypełnić
w bezbrzeżnej ciemności jesteś iskrą światła
jedyną pewnością która niestrudzenie sprawia
że każdego dnia przyjmuję mój smutek wewnętrzny
i dźwigam jak brzemię ten mój krzyż codzienny
co nie pochodzi od ciebie lecz dla ciebie jest niesiony
i godzę się na niego bo wiem że chcesz mej zgody
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
3 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
zbiwito
2021-05-03
W komentarzach poniżej pojawia się słowo smutek. A ja go tu nie widzę. W wierszu dostrzegam powagę a przede wszystkim zawierzenie. Nie zawsze i nie każde cierpienie objawia się smutkiem. Wielki temat.
I wielkie pozdrowienia
I wielkie pozdrowienia
2021-05-03
Masz rację, że tu jest bardziej poważnie niż smutno. Cieszę się, że to dostrzegłeś.
Serdeczności świąteczne.
Serdeczności świąteczne.
naskraju*(*)
2021-05-02
Oswajanie wnętrza z zewnętrzem zawsze się kłóci z nami. Ktoś mieszka tam i chyba nie chce dla nas źle. Jednak są takie chwile, kiedy niepogodzeni ze sobą zapadamy się w samotność. Nasze ja chociaż krzyczy, nie potrafi wyzwolić nas z tej zapadni. Smutek tak, ale bez samotności.
Pozdrawiam wieczornie
Pozdrawiam wieczornie
2021-05-02
I samotność nie jest zła, jeśli jest z wyboru i nie jest skutkiem osamotnienia. Czasem potrzebujemy chwil samotności, żeby uporać się ze smutkiem lub z innymi uczuciami, które nami próbują zawładnąć. Gorzej, gdy zapadamy się w samotność na dłużej. Wtedy rzeczywiście może być trudno wyzwolić się. Ale samotność jest jak ciemność. Trzeba w niej szukać źródła światła.
Pozdrawiam Ursulo. Cieszę się, że jesteś i znów komentujesz i pokazujesz swoje utwory.
Pozdrawiam Ursulo. Cieszę się, że jesteś i znów komentujesz i pokazujesz swoje utwory.
joanna53
2021-05-02
każdy z nas dźwiga swój codzienny krzyż, mniejszy lub większy od którego nigdy tutaj się nie uwolnimy,
życzę miłego wieczoru:)
życzę miłego wieczoru:)
2021-05-02
Łatwiej żyć, gdy nie próbuje się go zrzucić za wszelką cenę, lecz stara zrozumieć jego sens. Przynajmniej ja w to wierzę i wciąż się tego uczę.
Miło mi, że mnie odwiedziłaś. Pozdrawiam serdecznie.
Miło mi, że mnie odwiedziłaś. Pozdrawiam serdecznie.
matka
2021-05-02
Witaj, smutny i refleksyjny jest ten wiersz. W każdym człowieku są takie przestrzenie smutku , może nam pomóc tylko Bóg -lub inne spojrzenie na pewne sprawy. Moja mama
życzyła mi bożej mądrości ,której ja wszystkim życzę. Pozdrawiam cieplutko Irena
życzyła mi bożej mądrości ,której ja wszystkim życzę. Pozdrawiam cieplutko Irena
2021-05-02
Dopóki nie oswoi się smutku i tego co w nas nieznane, napawa nas to strachem. Jak się oswoi jest łatwiej znosić codzienność.
Pozdrawiam Małgosia
Pozdrawiam Małgosia
LidiaM-9
2021-05-02
Jak zawsze, mądrze i refleksyjnie u Ciebie. Zachwyciły mnie te przestrzenie i pustka, które z ufnością powierzasz. To prawda, że mamy w sobie takie przestrzenie, który bez pomocy wyższej siły nie jesteśmy w stanie opanować i zrozumieć. Zrozumienie, że krzyż nie jest od Niego, ale dla Niego jest niesiony to też cudowna sprawa, bo rodzi pogodzenie zamiast buntu a gdy przestajemy się buntować przestajemy też cierpieć, a ten krzyż przynosi owoce.
Pozdrawiam. Gwiazdki już zostawiłam.
Pozdrawiam. Gwiazdki już zostawiłam.
Inne wiersze z tej samej kategorii
Łapacz snów
- Stęchły Pluszak
***(gdzie śpisz)
- naskraju*(*)
*** (Wiedziałeś...)
- Kornel Passer
To co we mnie...
- Chris(*)
NADZIEJA SPOTKANIA
- Anielska Łza
Czupakabra
- Rambler
gwiazdy
- Majster89
nie oddycham jak dawniej
- Coffee_81(*)
czas nas uczy...
- Rambler
Robinson i Piętaszek z plaży Akwitanii
- Michał(*)
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności