X
Na ostatnim pogrzebie
wolny
2023-10-30 17:44
Cisza huczała,
aż zupełnie porozdzierała bębenki
uruchamiając lawinę dzikiej rozpaczy.
Tylko dzieci nie wydały z siebie pisku,
choć sądziłam, że oglądanie śmierci
jest zarezerwowane jedynie dla dorosłych.
Dla dzieci to był tylko
obraz leżącego człowieka;
trochę bledszego, sztywniejszego.
Jedno z nich - gdyby mogło -
z ciekawości położyłoby się obok.
Inne uczesałoby włos nieco inaczej.
Ostatnie było tak znudzone,
że wolało wodzić wzrokiem za upartą muchą
niż doglądać ciała w trumnie.
Nie wiem kto nie zamknął powiek zwłokom,
ale pustka uwolniona z martwych oczu
wdarła się w popękane mięśnie
zostawiając uczucie dyskomfortu -
tylko one - te dzieci -
trwały niewzruszone
jakby widziały już w życiu
zbyt dużo trupów.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
8 razy
Treść
6
6
5
2
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
0
5
7
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
GrzesioR
2023-11-30
Ciekawy wiersz, a jestem tuż po pogrzebie mojego przyjaciela z którym pracowałem od ponad 30 lat, nie było na min dzieci, a ciało skremowane, więc nie mam punktu odniesienia, a i tak się popłakałem, może dlatego, że nie jestem już niestety dzieckiem.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie
2023-12-01
Na szczęście łzy nie są zarezerwowane jedynie dla żadnego wieku. Każdego, kogo stać na łzy, stać na wrażliwość, a to jest piękne. Współczuję i trzymaj się tam!
Dolores
2023-10-31
Dzieci to przepracują później. Natomiast gdyby nie były na pogrzebie, mogłyby nie uporać się z żałobą. Myślę, że dzieci po prostu nie wiedza jak się zachować. Co innego my, dorośli, byliśmy już. na wielu pogrzebach.
2023-10-31
Bardzo dziękuję za Twoje zdanie! Osobiście uważam, że tak naprawdę ważna jest sama więź emocjonalna z drugim człowiekiem. Śmierć sama w sobie nawet wśród członków rodziny nie zawsze poruszy, i to nie tylko dziecko, tylko też dorosłego. Choć wiadomo, nie ma zasady. Galba niżej pisze, że jako dziecko bał się zaglądać do trumny, ale to nie wynikało z obawy przed samą śmiercią, a z jego lęków co do manekinów. Ja z kolei będąc na pogrzebie babci jako dziecko w ogóle tego nie odczułam - ani wtedy, ani nigdy później. Dlatego myślę, że więź emocjonalna jest kluczowa, by przeżywać żałobę, powiedzmy, "należycie", bo wiadomo, że każdy inaczej może przeżywać czyjeś odejście. Bardzo dziękuję za Twoją wizytę!
Waldi1
2023-10-30
a może ...te dzieci patrzą na śmierć bardziej dojrzale ... niż dorośli ... bo wiedzą... że śmierć bliskich czy kogoś innego ... ich życia nie kończy i muszą żyć dalej ...pozdrawiam serdecznie ...
2023-10-31
Może, Waldi, może jest tak jak mówisz. Na pewno w jakichś przypadkach tak właśnie jest, zwłaszcza mam wrażenie, gdy mówimy o maluszkach, dzieciach 2, 3 letnich, które jeszcze nie potrafią do końca komunikować swoich emocji i działają bardzo intuicyjnie. A może to właśnie brak świadomości, wiadomo, że przychodzi moment, w którym pokazuje się i uświadamia dzieciom, co jest np złe albo dobre. Tak samo z rzeczami przykrymi. Dzięki za komentarz!
Galba c.(*)
2023-10-30
Jako dziecko bałem się zaglądać do trumny. Ciało kojarzyło mi się ze sklepowym manekinem. A tych się bałem chodząc z mamą po sklepach.
Cóż. Dorośli inaczej przeżywają takie chwile.
Fajna forma wiersza z taką nutką lekkości w tekście mimo poważnego tematu.
Pozdrowionka ⭐👍
Cóż. Dorośli inaczej przeżywają takie chwile.
Fajna forma wiersza z taką nutką lekkości w tekście mimo poważnego tematu.
Pozdrowionka ⭐👍
2023-10-31
Bardzo dziękuję! Widzisz, w Twoim przypadku lęki wzięły górę, choć to wciąż nie był lęk stricte przed samą śmiercią, odejściem i tak dalej. Taka świadomość przychodzi chyba później.
Bożena Joanna
2023-10-30
Dzieci patrzą trochę inaczej na zmarłych. Pewnie brakuje im świadomości, że nigdy więcej nie spotkają ani babci ani dziadka. Ci co odeszli czasami wyglądają na śpiących, dlatego nie budzą strachu.
Pozdrowienia!
Pozdrowienia!
2023-10-31
Otóż to, zgadzam się. Ta świadomość jest tutaj ważna. Dzieci nie do końca zdają sobie sprawę z wagi takiej sytuacji. Może to i lepiej. Na pewno w przyszłości przyjdzie moment, gdy będą tego świadome. Dzięki za Twoje słowa!
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Kofeina i świeże kwiaty
Boję się umrzeć nagle
Rozumiem
Przygarnęłaś zło w listopadową noc
Boję się twojego spojrzenia
boję się zaglądać do twoich wierszy
Masz wiadomość
Tęskny wiersz
*** (w listopadowym parku imienia Ignacego Daszyńskiego)
Żyć w obojętności
*** (nikt na mnie tak nie patrzył jak słowa w twoim wierszu)
O zabijaniu
*** (znikasz mi)
Nie tęskniąc już do dawnych słów
Osobowość
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności