Twoje Wiersze - teoria poezji - Moona@

X

Logowanie

teoria poezji

wolny

2025-02-09 11:59

wierszy się nie pisze
same przychodzą

zazwyczaj ciemną nocą
kiedy życie nie pozwala
na spokojny sen

i boli tak bardzo
jak pytania o sens
oraz śmierć

gdy być i trwać
to całkiem za mało
by zrozumieć
źródło światła ciemności
i myśli

wierszy się nie pisze
same nas odnajdują

przywierając do duszy
i twarzy niczym ptaki
lub kamienie

gotowe do lotu
rzucają się na wiatr
by nabrać znaczeń

albo przepaść
nim nadejdzie czas
który sprzyja

autor

Moona@

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

6

9

5

7

4

1

3

0

2

0

1

0

0

0

Warsztat

6

5

5

12

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1<sup>(*)</sup>

2025-02-10

Ciekawe są Twoje refleksje dotyczące procesu twórczego, natchnienia i roli poezji w życiu człowieka. Zgadzam się z tym, że same przychodzą, a nawet nas odnajdują. U mnie też dzieje się to w nocy, chyba sprzyja temu spokój. Pozdrawiam z podobaniem

Moona@

2025-02-11

Dzięki za zajrzenie :)
Pozdrawiam :)

Jastrz

2025-02-09

Wiersze się pisze. To takie same zajęcie, jak np. pranie skarpetek. Owszem po dobrym winie zdarza się, że wiersz sam przyjdzie. Najczęściej jednak po wytrzeźwieniu okazuje się, że taki wiersz jest niewiele wart.

Moona@

2025-02-09

Dzięki :)
Nie miałam na myśli dosłowności :) Nie mam doświadczeń w pisaniu po alkoholu ani w nocy :) A na "usprawiedliwienie" jest tytuł :)

myszulek

2025-02-09

Pięknie uchwyciłaś tę nieuchwytną naturę poezji – przychodzi nieproszenie, czasem jak cień, czasem jak światło. Twoje słowa unoszą się na wietrze myśli, pozostawiając czytelnika w refleksji nad ich lotem.

Moona@

2025-02-09

Dzięki za poetycki komentarz :)

Waldi1

2025-02-09

Moniko wiersz jest piękny ... czasem tak jest ... że wiersze przychodzą nocą małą iskierką ... bierzesz kartkę i z tej iskierki powstaje płomień ... później zasypiasz spokojna ... aż świt oczy ci otworzy ... pozdrawiam serdecznie ..

Moona@

2025-02-09

Tak bywa :)
Do mnie przychodzą za dnia ;)
Pozdrawiam Waldi :)

maciejka

2025-02-09

Pięknie i w samo serce poezji :-)

Moona@

2025-02-09

Dzięki :)

Motylek78

2025-02-09

bardzo trafnie napisany wiersz
nocą gdy nie można spać
wówczas do duszy
przychodzą wersy
by na kartce papieru
spokojnie odpocząć
miło czytać twój wiersz i słuchać Michała Bajora
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Moona@

2025-02-09

Dzięki Motylku :)

JaSnA7

2025-02-09

Pięknie o poezji...
Zgadzam się z treścią wiersza.
Pozdrawiam z podobaniem:)⭐️

Moona@

2025-02-09

Dzięki i również pozdrawiam :)

LydiaDel

2025-02-09

Tak właśnie jest z poezja. Najlepsze wierszy pisze, gdy cierpię, dlatego nigdy nie na zamowienie.
"wierszy się nie pisze same nas odnajdują" - faktycznie, coś w tym jest. Rozsiądzie się w głowie, rozpanoszy, najpierw myślą zauroczy, jak rzepa, nie usuniesz. Spać też nie da. No i męczy, wyzywa się na człowieku, aż przelejesz na kartkę i się uwolnisz, do następnego razu. Ta "teoria poezji" pokrywa się z rzeczywistością. 6/5 Serdeczności

Moona@

2025-02-09

Dzięki za słowo w temacie :)
Pozdrawiam :)

Elżbieta

2025-02-09

Pewnie dlatego żadnego nie napisałam na tzw. zamówienie! Więc, też czekam, aż przyjdzie!
Pozdrawiam serdecznie, Moniko:))⭐

Moona@

2025-02-09

Dzięki Elu.
Pozdrawiam :)

ajw

2025-02-09

Świetny wiersz, Moona. Zgadzam się z kazdym słowem. Przyszedł do Ciebie piękny wiersz! :)

Moona@

2025-02-09

Bardzo dziękuję i pozdrawiam :)

Marek Żak

2025-02-09

Mam jak Kornel, pomysły, idee przychodzą same,ale nadanie kształtu to zwykła praca literacka. Pozdrawiam.

Moona@

2025-02-09

Chyba większość ma podobnie ;)
Oby ta praca była zawsze przyjemnością!
Pozdrawiam :)

sturecki

2025-02-09

Wiersz mówi o poezji jako o sile niezależnej od woli człowieka – nie da się jej napisać na zamówienie, ona sama przychodzi, często w najmroczniejszych chwilach, gdy pytania o sens istnienia bolą najbardziej. Jest jak coś żywego – jak ptak, który może wzlecieć, albo kamień, który pozostaje w miejscu. Poezja może znaleźć swoje znaczenie, ale równie dobrze może przepaść, jeśli czas jej nie sprzyja. Podoba mi się ten obraz poezji jako czegoś ulotnego i nieuchwytnego, co jest bardziej odkrywane niż tworzone.
Treść – (6) refleksyjna, metaforyczna, pełna wnikliwej obserwacji.
Warsztat – (6) spójny, dobrze oddaje ulotną naturę poezji.
5/6

sturecki

2025-02-10

Czasem myśli przychodzą niespodziewanie, jak nieproszeni goście, a czasem jak dawno oczekiwane natchnienie. Najważniejsze, żeby je uchwycić i przekuć w coś wartościowego.

Moona@

2025-02-09

Dzięki :)
Tak to mniej więcej się zaczyna ;) Od myśli, które pojawiają się czasem nie wiadomo skąd i po co? ;)
Pozdrawiam :)

Krystek

2025-02-09

Piękna poezja rodzi się znienacka ,
tchnieniem kapryśnej Weny.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

Moona@

2025-02-09

Bywa i tak.
Choć są też twórcy, co "męczą się okrutnie" dniami czy tygodniami, zanim powstanie coś, co uznają za satysfakcjonujące. Każdy ma swoją drogę :)
Pozdrawiam :)

Gminny Poeta

2025-02-09

Też tak mam. Pozdrawiam:)))

Moona@

2025-02-09

No i fajnie!
Pozdrawiam :)

Kornel Passer

2025-02-09

Tak, przynajmniej zamysł i główny temat wiersza spada na mnie "nie wiadomo skąd" ... Potem jest dopiero przyjemność pracy ze słowem... Pozdrawiam:)

Moona@

2025-02-09

Dzięki :)
Dlatego też tytuł taki, a nie inny ;)
Pozdrawiam Kornelu :)

mis

2025-02-09

Potwierdzam Twoją myśl zawartą w tym wierszu, że wierszy się nie pisze, one
same nas odnajdują i wpadają do naszych głów.
Pozdrawiam milutko 😀

Moona@

2025-02-09

Myśli przychodzą czasem nie wiadomo skąd i proszą się o reakcję :)
Pozdrawiam :)

klaks

2025-02-09

Zgadzam się z Twoją teorią pięknie odkrytą przez ten wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Moona@

2025-02-09

Bardzo dziękuję :)
Pozdrawiam :)

Autor poleca

vilanella nieodkryta

wierzę że się do mnie przyznasz

Inne wiersze z tej samej kategorii

Kochać jak pies

- Krzysztof Sagan

Najkrótszy wiersz miłosny

ostatnie dni lutego

* (o jeszcze jedną ulicę za daleko...)

- Marta Surowiecka

Inne wiersze tego autora

błogi stan zawie(r)szenia

strata bywa zyskiem

ornitologicznie

Nie ręczę za siebie

new age- ostatnie rozdanie

w granicach błędu statystycznego

Pokaż mniej

x

Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności