cóż winna śmierć
że przychodzi

walizki stoją wciąż
niedorosłe
adres się nie zgadza
i godzina nie pasuje

tylko nieliczni czekają na nią
z otwartymi ramionami

wielu się jej nie boi
bo żyje w przekonaniu
że po trafi natychmiast do nieba*
(lub czterdziestu dniach błąkania się
w okolicach domu)

ewentualnie przejdzie kurację
oczyszczającą a bliscy którzy
zostali na ziemi przekonają Boga
że druga szansa jest oznaką
miłosierdzia

a warunki umowy można
zmieniać szczególnie gdy
zmarły obraził się na Ojca
ostatecznie orzekł że Go nie ma
i trzeba ratunku za wszelką cenę

piekło* na szczęście zarezerwowane jest
dla najgorszych z najgorszych*
a nikt przecież nie powie
że należy do tego grona

pozostaje nadzieja na ucieczkę
przed niewybaczalnym
dopóki człowiek oddycha

/bo zapłatą za grzech jest śmierć/
a wieczność nie ma nic wspólnego
z życiem pozagrobowym

choć miło jest myśleć
że ci których kochaliśmy
lub wcale niekoniecznie
patrzą na nas z chmurki
szczęśliwi bo już wiedzą

i może nawet urządzają
po swojemu mieszkania
o wiele wygodniejsze
niż pytanie o życie i sens

bezcielesnej duszy