kropla wody
Blaise Pascal
wątłość moja mą siłą
słaba jestem jedna
i niezastąpiona
tak potrzebna
twym ustom
słońce
przenikam jak proch
przez palce człowieka
tak ulotna
jak wczoraj
połykasz mnie ziemio
twardym snem śpiąca
mięknie nieczułość
zastygłość bez końca
zmarzlino wieczna
ulegnij choć raz
oddaj się w ramiona
gorące
beze mnie giniesz
wiosno
jestem
wodą słodką
trzciną myślącą
twą prośbą
o namaszczenie
22.02.2021
***Krystyna Szmygiel***