w ciepłym morzu sennych myśli
jak syrena płynę w nicość
szczęściu się pozwalam wyśnić
i oswajam serca dzikość

zachód słońca mnie przyzywa
a wschód wzywa wciąż do życia
w ciepłym morzu sobie pływam
i podglądam świat z ukrycia

tak bezpieczna jak zgubiona
w morzu myśli co przeminą
śpiewam pieśń o ocaleniu
jak syrena płynę w nicość


.

przyjdź i ukołysz moją duszę
tę nie-potrzebną błonę serca
niechaj się skała miękko kruszy
nadzieją w najsmutniejsze miejsca

i niech się srebrnym piaskiem złoci
na nocy dno niechaj upada
ta której imię myśli trwoży
i nie pozwala siebie zdradzać

przyjdź . ukołysz . o nic nie pytaj
tak jakby wczoraj jeszcze nie było
otul ją całą spróbuj posłuchać
jak w niej umiera bezbronna miłość



wczoraj . dziś i...

jestem z tobą w tym wersie
co się w nocy wkradł w pióro
i zamącił powietrze obiecując że jutro

będzie od nowa pisać
wiersze pełne radości
i zbuduje z słów przystań na konstrukcji miłości

karmicielki dusz głodnych
rymów pełnych uczucia
kiedy puka samotność a na ustach brzmi cisza

jestem z tobą na chwilę
przyjmij fraz moich trochę
bo nic więcej nie mogę ponad fantasmagorię

że się kropką w dłoń stoczę
i że w ręce masz pióro
a fraz wspólnych uroki ukształtują nam jutro