Uczeni na głos licznych apeli
wertują w znoju ksiąg akapity,
próbując ziarno od plew oddzielić,
mówiąc gdzie fakty są, a gdzie mity.

Wszak ciągle pytań rodzi się masa,
a każdy pragnie znać rozwiązanie.
Jak na ten przykład miód, czy kiełbasa
bardziej korzystna jest na śniadanie?

Czy Zeus to jest wymysł poetów,
lub obcy który chciał zostać Grekiem
i gdy odwiedził nas bez biletu,
nauczał wprawnie jak być człowiekiem?

Albo, czy jedząc garść suplementów,
będziesz nad podziw mądry i zdrowy?
Czy wiersz powstały bez krzty talentu,
potrafi stworzyć nastrój baśniowy?

O nos pytała pewna Jolanta,
czy jest klejnotu wielkości miarą,
gdyż na gwałt szuka sobie amanta,
bo nie ma chęci być panną starą?

Pytają ludzie czy pewien Tomek,
dalej łapówki w kopertach bierze.
Czy może Romek, to Sławka ziomek
i czy prócz forsy też gacie pierze?

I czy już teraz jest sprawiedliwie,
a Donald mówi prawdę jedynie?
Wrednie nie zerka na innych mściwie,
jakby ich przegnać chciał przez pustynię?

Czy w telewizji jest czysta woda,
tak jak obiecał pewien figurant?
Czy konstytucja to dziś przeszkoda,
by na wolności grać partyturach?

Prawdy i mity kłębią się w koło,
swe narkotyczne unosząc wonie.
Gdy się nawdychasz jest ci wesoło,
a po trzeźwemu masujesz skronie.

Choć o wariactwo się to ociera
i dość brutalnie wciąż nas ocenia.
Fakty i mity zawsze wybieraj,
tak by nie zburzyć tła założenia.