Это хорошая сказка.
Поздравляю 🌟👍

Całość ma w sobie pewną gonitwę – jakby ktoś biegł za czymś nieuchwytnym, zmieniał trasę, choć nie do końca tego chciał. A ta wiewiórka? Ciekawe, o jaką wiewiórkę chodzi?

Tytuł o wiewiórce która coś wie?:-) czy może o tym że ty też coś wiesz? czy może nie dotyczy wiewiórki a wiórki
.. czyli np ,,trociny ""?
W inspiracjach anioł ,w zakończeniu zając .
No powiem ci że też dzisiaj Anioła spotkałam ...z daleka zobaczyłam tylko coś białego a dalej to nie zdążyłam się przyjrzeć bo gdzieś leciał ...jakby gnany wiatrem ,widać go było może z 5 sekund i zniknął :-)
Przypomniało mi się też że jak gadałam że znajomą przez telefon to nagle z okna przez okno zobaczyłam zająca normalnie też tylko pojawił się i zniknął ,zdziwiłam się normalnie bo jak ma szaraka to taki duży był ..i patrzył w stronę okna a potem pobiegł na łąkę z ogrodu zaraz.
Dedykacja czuła bardzo ..ech jakiś Ty romantyk ...fiu fiu ,wierszyk dla myszki ,wiewiórki liska hmm..toż to cały zwierzyniec .:-)
Wiersz podoba się jak zawsze ciekawe metafory .
Pozdrawiam serdecznie.🖐️

Kiedy w końcu...?

nie można uciekać, zwłaszcza przed miłością.
Pozdrawiam Groszku.

Wygląda mi to na bajkę o niepewności, o tym, jak życie potrafi wodzić za nos – biec za wiatrem, skakać przez przeszkody, chować się przed tym, co nieznane. Jest w niej pragnienie czułości, ale też wahanie, bo czasem łatwiej odbić w inną stronę, niż się zatrzymać i przyjąć to, co los niesie. Twój tekst w sprytny sposób oddaje zagubienie w drodze do określonej zażyłości.
5/6

Fajny avatar