Twoje Wiersze - Pieta Watykańska

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Przeboski Mandaryn

2024-01-11

Świetny wiersz.

Monika Larn

2021-08-02

Jest taki rodzaj cierpienia, który cześć człowieka zamienia w kamień. Nie wiem czemu, ale zawsze tak czułam symbolikę Piety.
Pozdrawiam

Baba-Goga

2021-08-02

I ja Ją tak odbieram. Tym bardziej, że to genialne przedstawienie Michała Anioła jest tak wyraziste i realne, jakby się widziało spersonifikowany i spetryfikowany ból.

matka

2021-07-15

Małgosiu ,wiersz jest bardzo prawdziwy , smutny i wzruszający .Nie wyobrażam sobie nawet
jak wielkie musiało być cierpienie Matki Chrystusa. Cieszę się że nie tylko ja poruszam tematy religijne .Serdecznie pozdrawiam Irena

Baba-Goga

2021-07-16

Już biegnę :)
Pozdrawiam ciepło

matka

2021-07-16

Cieszę się z tego, pozdrawiam serdecznie i zapraszam do mnie Irena

Baba-Goga

2021-07-15

To jest ważna sfera mojego życia. Myślę, że nie tylko mojego. Więcej nas tu na portalu :)
Pozdrawiam Cię ciepło.

Phil Insomnia

2021-07-12

Bardzo wzruszył mnie Twój wiersz. W szczególnie ujmujący sposób piszesz o Matce Bożej...jest w tym dużo głębi. Pozdrawiam :)

Baba-Goga

2021-07-12

Dziękuję za słowa o wzruszeniu.
Pozdrawiam :)

LidiaM-9

2021-07-09

"Drzewo klęski człowieczeństwa" - przeszywająca do głębi metafora. Milczące cierpienie jest bardziej wymowne niż łzy. Co ciekawe, często bywa tak, że w głębokim smutku i cierpieniu łez brakuje, a przecież oczyszczają, przynoszą ulgę.
Pisałam już kiedyś w jakimś komentarzu, że ktoś nazwał polską pietą postawę matki ks. Popiełuszki podczas jego pogrzebu, cierpiała milcząc, bez łez.
Pozdrawiam ze łzami wzruszenia.

Baba-Goga

2021-07-10

Jak miło Lidko, że zaglądnęłaś :)
To porównanie, o którym piszesz było jak najbardziej trafne. A byli tacy, którzy widzieli w niej tylko wiejską kobietę w chustce na głowie, co nawet nie zapłakała na pogrzebie syna.
Najgłębsze cierpienie jest niewypowiedziane, choćby łzami. Czasem łzy przychodzą później i są wybawieniem od udręki.
Ale, żeby to wiedzieć trzeba samemu coś przeżyć.
Pozdrawiam serdecznie :)