GRAJKARKA
grajkarka gra nie tyle dźwięki
co nastroje
bo melodie łatwo się kruszą
a emocje rzadko fałszują same z siebie
grajek stroi instrument
ona – ludzi
i zwykle szybciej łapie
co w kim nie brzmi
niby pasuje do grajka
w którym upatruje dźwięku
dla swojego terytorium
poprawnego brzmienia
żeby nuta nie uciekła
zamyka ją kluczem wiolinowym
mówiąc, że to improwizacja
losu lub chwili równouprawnienia
***
język, który wszystko chce dograć do płci –
najczęściej gubi rytm
a sens, jak zwykle fałszuje
bardziej niż uszy chcą przyznać
