X
Mikrofalowe Promieniowanie Tła
wolny
2021-02-28 07:47
nawet gdybyś nie przyszła
to przecież ja jestem
to nic, że świat myśli, że czekam
że odchodzę albo znikam
na moście czasem przysiadają wróble
patrzą z oparcia prowadzącego na brzeg
na wiersz, który wtrącił się w ich świat
nie wiedzą, że są refrenem w piosence
nawet gdybyśmy nie mogli
dopasować bezwarunkowej miłości
do szumu kosmicznej próżni
to wszystko nadal wiruje w tańcu
podmuch strącił jednego z gałęzi
aż sfrunął i też przysiadł na poręczy
żywy, jakby stworzony do ręki
czy ten rym jest dla niego klatką może?
czy wszystko można wytłumaczyć
uwielbieniem, nawet brak możliwości?
jak przeniknąć iluzję stworzenia i czy się da
ruszyć z dwóch punktów w pojedynkę?
to przecież ja jestem
to nic, że świat myśli, że czekam
że odchodzę albo znikam
na moście czasem przysiadają wróble
patrzą z oparcia prowadzącego na brzeg
na wiersz, który wtrącił się w ich świat
nie wiedzą, że są refrenem w piosence
nawet gdybyśmy nie mogli
dopasować bezwarunkowej miłości
do szumu kosmicznej próżni
to wszystko nadal wiruje w tańcu
podmuch strącił jednego z gałęzi
aż sfrunął i też przysiadł na poręczy
żywy, jakby stworzony do ręki
czy ten rym jest dla niego klatką może?
czy wszystko można wytłumaczyć
uwielbieniem, nawet brak możliwości?
jak przeniknąć iluzję stworzenia i czy się da
ruszyć z dwóch punktów w pojedynkę?
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
BardzoBardzo
2021-02-28
Zamknąłeś kopę wróbli w wierszu
one tam strasznie ciasno mają
jeszcze się zgnitą bo ledwo mieszczą
wiersz cały mocno rozepchają
te wszystkie rymy zgłoski i sylaby
jakoś tak ciągle gdzieś tam szumią
jak liść jesienią co już chciałby
spaść wraz ze śniegiem i zadumą
Bo dumać trzeba także nad próżnią
Co się zrodziła gdy ona odeszła
tak czas jak i przestrzeń zdają się być pustką
gdy dla niej nie szumią wiersz ni drzewa
one tam strasznie ciasno mają
jeszcze się zgnitą bo ledwo mieszczą
wiersz cały mocno rozepchają
te wszystkie rymy zgłoski i sylaby
jakoś tak ciągle gdzieś tam szumią
jak liść jesienią co już chciałby
spaść wraz ze śniegiem i zadumą
Bo dumać trzeba także nad próżnią
Co się zrodziła gdy ona odeszła
tak czas jak i przestrzeń zdają się być pustką
gdy dla niej nie szumią wiersz ni drzewa
2021-02-28
najlepsze to tło sprzed 13,4 miliarda lat. ale nie mam tyle czasu chyba wezmę tylko tło dzisiejszego dnia :)
2021-02-28
:) szumi sobie za tym wszystkim
przestrzeń tła odległa, może
Tobie dziś coś powie, bardzo
ale to bardzo dobrego, może
nawet wygrasz coś na wynos
może Twoje zamówienie jest
już w drodze, może nawet Mlecznej
to blisko, każdy Ci to powie
więc napisz do niej wiersz
o tym, że wróbla tylko pamiętasz
z tamtej ławki i jej usta może
jeszcze dodaj oczy, dla jasności
no! olaboga! stwórz coś, działaj!
;))
(spadam za własnym słowem)
ale po drodze pozdrawiam :)
przestrzeń tła odległa, może
Tobie dziś coś powie, bardzo
ale to bardzo dobrego, może
nawet wygrasz coś na wynos
może Twoje zamówienie jest
już w drodze, może nawet Mlecznej
to blisko, każdy Ci to powie
więc napisz do niej wiersz
o tym, że wróbla tylko pamiętasz
z tamtej ławki i jej usta może
jeszcze dodaj oczy, dla jasności
no! olaboga! stwórz coś, działaj!
;))
(spadam za własnym słowem)
ale po drodze pozdrawiam :)
Urszula Ganc
2021-02-28
Nawet jeśli ten rym jest klatką, to dzięki niemu powołałeś wróbla do istnienia. I to jest paradoks, który nie pozwala odpowiedzieć na pytania umieszczone w ostatniej zwrotce. Skoro wszystko wiruje w tańcu, to „tańczmy, póki trwa ten bal” :).
2021-02-28
Absolutnie się z Tobą zgadzam, Urszulo :) Jednak, pewnie sama wiesz, że kiedy zaczynają się przenikać dwa światy, to nie wiadomo, co z tego wyjdzie. Póki co, tak, jak radzisz - "tańczmy, póki trwa ten bal" :) Dziękuję :)
maciejka
2021-02-28
Wiesz, że wróble to bardzo mądre ptaki?
Ciekawie połączyłeś motywy - i zakończenie świetne :-):-)
Ciekawie połączyłeś motywy - i zakończenie świetne :-):-)
2021-02-28
A moje co roku wracają w to samo miejsce i zawsze zastanawiam się, czy to są te same. Ale chyba tak, bo też krzyczą niemiłosiernie :-)
2021-02-28
Moje znad okna na pewno takie są, mądrale, zaczynają mnie budzić coraz wcześniej. Latem drą się najgłośniej, ale nic nie rozumiem, choć może słucham nieuważnie ;) Dzięki, zwłaszcza za docenienie zakończenia :))
Meyling Nall
2021-02-28
Te wróble bardzo ładnie Ci się wpasowały. Takie oderwane od rzeczywistości, ale jednocześnie głęboko w niej zakopane.
2021-02-28
Słyszę je codziennie za szybą, często siedzą tuż za uchylonym oknem, to się chyba zżyłem i mi ta znajomość w wierszach czasem fruwa. Dzięki za odwiedziny, Meyling :)
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności