Etyka moralności
witrażowych
w tonacjach
iście purpurowych,
w słońca promieniach
upalnego dnia
moralność jak artystka
pierwsze skrzypce gra.
Barwami tęczy
projektuje swój świat
etyka urokiem szkicuje,
elegancję od lat,
buduje pewność siebie
przepędza zwątpienia
szczęście zaszczepia
kruszy serc kamienie.
Burzy wzniesione mury
dławi gromkie złości
uczy pokory
wzajemnej wrażliwości,
niekiedy na moment
wypada ze swej roli
wzmacnia mądrość,
wigoru nabiera powoli.
Po czym powraca niczym wielka diwa,
z zasianych ziarenek prawości zbierając obfite żniwa.