Twoje Wiersze - ... 20

... 20

wolny

2018-12-17 09:45

Na kolanach...
pod szkarłatną bramą, wbijając pazury w jej drewniane oblicze,
ze łzami jak grochy, spływającymi po polikach,
wypalając wąską ścieżkę przekleństw.

Na kolanach...
przed tymi którzy mierzą miarą posiadania,
lincz na tych co wzbraniać się odważyli,
by piekło pochłonęło ich buntownicze umysły.

Na kolanach...
przed samą sobą za wiarę w niemożliwe, nierealne, niewykonalne,
albowiem tylko martwi przestawić możemy bieg nietuzinkowych zdarzeń,
z fałszywą pokorą pochylić łby by przyjąć narzuconą pokutę.

Na kolanach...

autor

Dżoana^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mitylene

2019-04-23

Wiersz wielowymiarowy. Każda ze strof jest jakby oddzielną historią, a łączy je ten sam ból i rozpacz. Ostatni wers powtarzany jak mantra, daje poczucie, że tak można wyliczać w nieskończoność, co jeszcze bardziej podkreśla tragizm przedstawionych okoliczności w jakich znalazł się podmiot liryczny tego ciekawego wiersza. Forma również interesująca. Pozdr :)

Dżoana^(*)

2019-04-24

Dziękuję :) Lepiej nie potrafiłabym tego zrecenzować :) Pozdrawiam ;)

Nunamnir

2019-04-15

Przeczytałem ten wiersz kilkukrotnie w kilkudniowych odstępach. Nie wiedziałem co o nim sądzić. Teraz widzę, że talent Mytylene pozwolił stworzyć coś uniwersalnego, co można odczytać na wiele sposobów i dopasować do wielu sytuacji i osób.
Pobudza wyobraźnię i wzbudza uczucia, które, wydawałoby się, we mnie nie istniały równocześnie. Rodzi się gniew i rozpacz, żałość i pogarda, duma i uprzedzenie ... nie tylko wobec innych, ale również wobec siebie ...

Chris^(*)

2019-04-05

Oj ambitnie. Mocny tekst. Wyczuwam skrzydła idealizmu. Więc jakby co możemy sobie podać łapki:) Wiersz bardzo dobry.

Dżoana^(*)

2019-04-10

Dziękuję, oczywiście podam nawet dwie ;-)

Marta Surowiecka

2019-01-02

'Na kolanach...' bardzo wciągające. Mi się również podoba ta konstrukcja,lubię tak pisać.
Tylko martwi przestawić możemy bieg zdarzeń... Prawda, prawda...