Podoba mi się porównanie wiosny do dziecka i razem do nadziei, ale z tym chceniem to nie wiem, nie wszystkie i nie zawsze są bezroszczeniowe, ale tu raczej od wychowania też wiele zależy. A infantylizm jest złą cechą dorosłego człowieka. Ale wiem, że nie to miałaś na myśli tylko ja przekombinowałem. Bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam.

Wybacz, że dopiero teraz odpowiadam, ale jakoś mi umknęło a gdy parę dni temu tu byłem, już było późno. Właściwie to nie wiem, czy tak jest. Ogólnie wydaje się to sensowne, ale chyba najbardziej zależy to od autora. Wiem tylko, że z jednej strony mi jest tak nieco łatwiej, a z drugiej napisanie czegoś zazwyczaj zajmuje mi trochę czasu. No i przede wszystkim tak mi się najbardziej podoba. Dziękuję, Lidio i serdecznie pozdrawiam.

Przede wszystkim jest to dla mnie prawdziwy komplement, szczególnie: „ o eleganckiej i klasycznej formie”, więc bardzo dziękuję. Mam nadzieję, że Cię tym nie rozczarowałem.
Nie od dziś uważam, że za późno się urodziłem. Ale w tym winy nie ponoszę, więc dlaczego nie miałbym pisać jak dawniej pisano, jeżeli mi to odpowiada?
Nie jest awangardowa - też taki nie jestem. Nie mam ambicji, co do mojej twórczości, więc że nie zostanie zapamiętana przez jej skostniałą formę, trudno – też zostanę zapomniany. Ale to ma też drugą stronę. Paradoksalnie łatwiej mi napisać taki wiersz niż „nowoczesny”, bo nawet nie wiem jak się do niego zabrać, w dodatku brak czynników poetyzujących, będących wewnętrzną cechą klasycznych form, może sprawić, że mój wiersz nie będzie przedstawiał żadnej wartości, czego się obawiam, o ile w ogóle jakieś mają. Więc są to moje niedostatki, jako autora.

Dziękuję i pozdrawiam.

Bardzo dziękuję, jest mi naprawdę miło, że się podoba. Cieszy mnie również, że nastrój wiersza jest widoczny. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam równie serdecznie.