X
Więzienie
rymowany
2024-02-23 07:14
Nie ma kajdan, nie ma krat.
Tak blisko jest cały wolny świat.
Każdy dzień jest taki sam,
Pod oknami więziennych bram.
Nikt ich jednak nie pilnuje,
Bo strażników tu brakuje.
Jedni mówią - w garść się weź,
A nie ciągle w celi siedź.
W końcu postanawiasz wstać,
To nic, że to już kolejny raz.
Upadasz jednak znów,
Planując powrót do krainy snów.
Wcześniej jednak obmyślasz ucieczkę,
Łykając kolejną nadziei tabletkę.
Inni mówią - wyjście jest,
Wystarczy tylko przez nie przejść.
Myśli jednak szepcą w głowie -
Ludzie to nie aniołowie.
I wtedy myślisz, że prawdziwe więzienie,
Byłoby lepsze, niż niezrozumienie.
Tak blisko jest cały wolny świat.
Każdy dzień jest taki sam,
Pod oknami więziennych bram.
Nikt ich jednak nie pilnuje,
Bo strażników tu brakuje.
Jedni mówią - w garść się weź,
A nie ciągle w celi siedź.
W końcu postanawiasz wstać,
To nic, że to już kolejny raz.
Upadasz jednak znów,
Planując powrót do krainy snów.
Wcześniej jednak obmyślasz ucieczkę,
Łykając kolejną nadziei tabletkę.
Inni mówią - wyjście jest,
Wystarczy tylko przez nie przejść.
Myśli jednak szepcą w głowie -
Ludzie to nie aniołowie.
I wtedy myślisz, że prawdziwe więzienie,
Byłoby lepsze, niż niezrozumienie.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
7 razy
Treść
6
1
5
5
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
0
5
6
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Szopix
2024-03-13
Sporo prawdy zwłaszcza w pierwszych dwóch strofach. Osobiście jednak niezgodziłbym się z ostatnimi dwoma wersami.
Można powiedzieć, że życie to odcienie szarości które czasem ciężko odróżnić, przez co jest poplątane i nie zawsze wszystko jest tak jak na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać. Natomiast zakładając, że "jak w prawdziwym więzieniu" wszystko byłoby czarno-białe, to świat który nas otacza byłby przerażająco nudny, nudniejszy niż te codzienne szare dni które mimo wszystko możemy urozmaicać choćby namiastką kolorów. Niezrozumienie, kogoś, czegoś, czy świata bywa uciążliwe, ale czy nie to właśnie powinno nas pchać do odkrywania i poznawania?
Mam nadzieje, że dobrze zrozumiałem przekaz, w każdym wypadku wiersz się podoba.
Można powiedzieć, że życie to odcienie szarości które czasem ciężko odróżnić, przez co jest poplątane i nie zawsze wszystko jest tak jak na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać. Natomiast zakładając, że "jak w prawdziwym więzieniu" wszystko byłoby czarno-białe, to świat który nas otacza byłby przerażająco nudny, nudniejszy niż te codzienne szare dni które mimo wszystko możemy urozmaicać choćby namiastką kolorów. Niezrozumienie, kogoś, czegoś, czy świata bywa uciążliwe, ale czy nie to właśnie powinno nas pchać do odkrywania i poznawania?
Mam nadzieje, że dobrze zrozumiałem przekaz, w każdym wypadku wiersz się podoba.
2024-03-13
Pewnie masz rację...Całkiem możliwe, że kiedy będę innym momencie swojego życia, to zacznę zauważać więcej tych odcieni szarości, o których napisałeś. Ale w każdym razie cieszę się, że wiersz Ci się podobał :)
Konstantynopolitańczykowiańczyk(*)
2024-02-23
syndromy bywają nie tylko w wiezieniu
psychika też ich pełna treść przyznam że nie ufam nikomu i polecam wszystkim serce
psychika też ich pełna treść przyznam że nie ufam nikomu i polecam wszystkim serce
2024-02-23
To prawda. Zazwyczaj więzienie jest właśnie w naszych głowach. A co najbardziej frustrujące, teoretycznie wystarczy tylko zmienić myślenie, żeby z niego uciec. Co wcale nie jest takie proste, jak się pozornie wydaje...
mojenieogarnianie
2024-02-23
Dobry wiersz, który emanuje tęsknotą za empatią...Serdeczności:)
2024-02-23
Ładnie to ująłeś...I bardzo trafnie, jeśli chodzi o ten temat. Szkoda, że wielu ludzi, którzy są w teoretycznie bliskiej relacji z drugą osobą, tak naprawdę nie stara się ich poznać, a jedynie przypisuje do pewnej roli.
2024-02-23
Przeczesuję myśli
nad ranem
jak promyki słońca
rozgarniają obłoki mgieł
potargane
Przeczesuję myśli
oceniania zbyt prędkiego
by odkryć drogę
za horyzont
zrozumienia dogłębnego
Bo drugi człowiek
jest tajemnicą której próg
przekroczyć można w gości
jedynie na skrzydłach
empatycznej miłości
nad ranem
jak promyki słońca
rozgarniają obłoki mgieł
potargane
Przeczesuję myśli
oceniania zbyt prędkiego
by odkryć drogę
za horyzont
zrozumienia dogłębnego
Bo drugi człowiek
jest tajemnicą której próg
przekroczyć można w gości
jedynie na skrzydłach
empatycznej miłości
2024-02-23
Dziękuję :)
Niestety to prawda...Empatia to słowo, które wszyscy teoretycznie znają, ale coraz mniej osób rozumie jego znaczenie...
Niestety to prawda...Empatia to słowo, które wszyscy teoretycznie znają, ale coraz mniej osób rozumie jego znaczenie...
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności