Twoje Wiersze - i mię

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Waldi1

2024-12-30

jak zawsze po mistrzowsku ...mój umysł jest zbyt słaby ... by to ogarnąć ... pozdrawiam serdecznie ...

SYLWIA SUCHY^(*)

2024-12-10

Dom to nie budynek,dom to ludzie którzy go tworzą.Jest jeszcze inny dom do którego mam nadzieję trafić ,,W domu Mego Ojca jest mieszkań wiele"...-do tego domu trafić mam nadzieję ,,a nadzieja zawieść nie może ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych "".Tam czeka na mnie wiele imion ,oraz to niedawno nadane :-)Strata boli ale ale ból rekompensuje świadomość tego że jest tam i modli się za mnie :-)..no i właśnie tu jest rozwiązanie ,nie da się uzyskać imienia nie podchodząc bliżej ..to jest raczej niewykonalne na odległość..i to prawda że strumień szumi lasami które już dawno zostały wypłacane ,szum wody jakby w zastępstwie tak mi się kojarzy . .Jakiś czas temu miałam sen w którym na hasło ,,podejdź bliżej "zostałam okryta welonem zakonnym "" widziałam siebie jakby od tyłu .W sobotę zadałam pytanie pewnemu księdzu w temacie słów użytych w modlitwie ,dotyczyły Błogosławieństwa przed posiłkiem ..na co on zadał mi pytanie ,,czy rozmawiam z siostrą zakonną""? uśmiechnęłam się ( miałam wyłączona kamerę)ale momentalnie przypomniał mi się mój sen.:-)
Nie wiem komu dedykujesz ale odpowiadając na pytanie końcowe ,jestem za ..i bez imion tak jakoś weselnej ,po cóż kolejne ...to jedno wystarczy jeśli chodzi o mnie.
Tak ,wiem znowu mi napiszesz że odbieram zbyt osobiście ,cóż nic na to nie poradzę .
Nie chce stać w bezruchu ..sam rozumiesz ,za dużo splotów wydarzeń w których odpowiedzi sama nigdy bym nie znalazła więc chyba nie mam wyjścia jak tylko kontynuować tę drogę .Coś jak zadanie w którym polecenie brzmi ,,dopisz brakujące wyrazy "" albo ,,poukładają puzzle "" sam rozumiesz ,tu są potrzebne dwie osoby ,sama nic nie zdziałam.

Groschek^(*)

2024-12-10

No nie obnażaj się, przecież to tylko z wyglądu. Oto przykład w jaki sposób jedna, maleńka literka zamieniona w pośpiechu pisania bez wytchnienia (czyli z natchnieniem - wyobraź sobie, że te dwa słowa napisałbym na odwrót..) może doprowadzić do striptizu (..tragedii). Musimy, co piszemy weryfikować czytając wypocinkę po wyschnięciu.

SYLWIA SUCHY^(*)

2024-12-10

Ps.a jeśli chodzi o słownik to tak się dzieje kiedy piszę na telefonie .Szkoda że nie można tutaj edytować tekstu.Dzieci namówiły mnie na bardzo drogi i niby dobrej jakości komputer ale go nie używam ,nie lubię nowinek technologicznych ,nie lubię drogiego sprzętu i nie jestem materialistką..tak samo jak nie trawie firmowych ubrań ani drugiej biżuterii dlatego nawet jeśli na coś mnie stać to tego nie kupuje ,źle się w tym czuję ..tak już mam i nic na to nie poradzę ..zawsze taka byłam od dziecka czułam się dziwnie jak coś miałam ,,za bogato ""już rozumiem dlaczego ciągnęło mnie do Świętego Franciszka.Coz wiele mamy ja i on wspólnego .Gdybyś nie nazwał mnie ufoludkiem to bym na to nie wpadła.Dzieki !

SYLWIA SUCHY^(*)

2024-12-10

Rozpędzona?? ani trochę.Wiecej nie rozumiem na z rozumiem.
Komentować nie muszę jeśli sobie tego nie życzysz .
Pozdrawiam.

Groschek^(*)

2024-12-10

Acha, no właśnie - myślę, że Ci czasem słowniczek przemienia wyrazy i jeśli zdarzają się nimi być główne części zdania, jak podmiot i orzeczenie to tracisz sens i zamiar przez błahostkę. Natomiast ja biedny (kładący na wagę złota nawet brakujący przecinek lub kropkę) w końcu wnioskuję Ciebie za ufoludka. A jak wiadomo, mam w tego typu spacerach szczególnie (na sobie samym zarejestrowane) ciężkie i ogromne doświadczenie. Pzdr.

Groschek^(*)

2024-12-10

Nie wiem, co napisać. Ja nikogo od czytania moich rozwodów nie przegonię. Czasem próbuję dotrzymać Ci kroku przez kilka sekund.. Ale jesteś rozpędzona w jakimś dla mnie niczym nie uchwytywalnym rozmiarze. Jak rakieta.. Ps. Przeczytaj proszę, co dzisiaj napiszę Stasiowi.

SYLWIA SUCHY^(*)

2024-12-10

łzami które już dawno zostały wypłakane *

sturecki

2024-12-10

„Nigdy nie kłócąc buzi twoich, sam siebie od okazji wysłać” – w tej frazie tkwi zagadka pogodzenia się z utratą i darem dla kogoś, kto odszedł za daleko, by wrócić. Wiersz jest jak bajka o zapomnianych ścieżkach, nieuchwytnych emocjach i o tym, co zostaje w pustym domu wspomnień. Zaś fraza: „przy drzewku a i nad ławeczką, przy której mieszkała nadzieja” – to piękna, ulotna metafora miejsca, gdzie niegdyś tkwiło coś cennego. Czasami człowiek czuje, że nawet cisza i spokój niosą w sobie odrobinę wariactwa – i może o to właśnie chodzi.

sturecki

2024-12-10

"Most zwodzony (zwiedziony)" – to rzeczywiście świetny tytuł, pełen symboliki i przestrzeni do emocji. A śniadaniowe wymiany myśli, jak się okazuje, potrafią przynieść prawdziwe literackie perły! Twoja tęsknota za ukochaną to piękny wyraz miłości, która trwa mimo czasu.

Groschek^(*)

2024-12-10

most zwodzony (zwiedziony) to byłby wspaniały tytuł do pracy nad następnym wierszem - taka wymiana śniadań może czasem być owocną - ps. przyznam, że trochę się uśmiechnąłem na to Twoje: "aż tak pozytywnie".. :-)
ps. brakuje mi mojej ukochanej dziewczyny - odeszła już przed prawie wiecznością, a ja jeszcze ciągle za nią tęsknię - następny wpis będzie dla niej.. dziękuję!

sturecki

2024-12-10

To wspaniale, że Twój tekst rezonuje tak pozytywnie. Każde słowo, które znajduje odbiorców, to jak most między autorem a światem – a Twój most zbudowany jest z otwartości i szczerości. Cieszę się, że mogłem w jakiś sposób dołożyć cegiełkę do tej wymiany. A kolejny tekst, choćby w innym stylu, na pewno również znajdzie swoją drogę i serca. Pozdrawiam z szacunkiem i podziwem za Twoją twórczą otwartość.

Groschek^(*)

2024-12-10

Jeśli sam miałbym opowiedzieć komuś lub publiczności, o czym napisałem powyższy tekst to tą interpretację chętnie użył bym jako reklamę. Sam wiesz Stasiu, jak to z moimi wierszami jest, a ten raczej nie stara się niczego ukryć lub zaszyfrować. Dlatego uczestnicy z pewnością szybko Cię tu polubili; interpretujesz z zaangażowaniem - czyli mając szacunek do piszących. Podoba mi się co napisałeś. Wiadomo iż następnego tekstu w tym stylu z mojego rękawa z pewnością długo tutaj nie uraczy, niemniej cieszę się, że go napisałem już z samej możliwości poczytania, jak moje otwarte myśli są tutaj odbierane przez publiczność.