Z tych względów bardzo sobie cenię możliwość dyskusji na portalu, której nie daje wydanie wierszy drukiem. Portal żyje, żyją wiersze, słowa. Mnie także zdarzyło się spojrzeć na własne utworki inaczej pod wpływem komentarzy. Dużym komplementem jest dla mnie, jeśli ktoś znajduje siebie w tym co napisałam.
Reasumując, portal to świetna zabawa i nauka zarazem.
Dziękuję i pozdrawiam.

Gdyby ludzka psychika była prostym mechanizmem, nie byłoby różnorodności w przekazywaniu i odbiorze słów. Byłoby łatwiej, ale mniej interesująco. Ile jest ludzkich istnień tyle sposobów odczuwania, więc dzielenie się własnym słowem owocuje jego wzbogaceniem o emocje i odczucia odbiorców.
Bardzo dziękuję za cenny komentarz. Pozdrawiam.

Małgosiu, poruszyłaś bardzo ważną kwestię, że nawet dla autora, wiersz po upływie czasu, może nabrać nowego znaczenia. Słowo jest żywe, jego "kod" zmienia się w zależności od nastroju, wieku, doświadczenia i wielu innych czynników. Udostępnianie swoich tekstów jest, przynajmniej dla mnie, interesującym eksperymentem i dobrą zabawą. Bardzo często zdarza się, że tekst w mojej ocenie beznadziejny, zbiera pochwały, a taki, który mnie się podoba odbierany jest zupełnie inaczej niż bym się spodziewała. Trudno też mieć czytelnikowi za złe niezrozumienie tekstu lub zrozumienie go w inny sposób niż się tego oczekiwało, bo przecież nie można nikomu narzucić schematu myślenia podczas lektury, chyba, że załączy się do wiersza "instrukcję obsługi" (pozwalam sobie na odrobinę ironii), ale jaki jest wtedy sens pisania wiersza? Lepiej napisać konspekt:))
Bardzo się cieszę z Twojej wizyty. Pozdrawiam.

Nieprzypadkowo, zakładając konto na TW, w informacji o autorze posłużyłam się słowami Nerudy: "pomiędzy wargami a głosem coś umiera...", bo uważam te słowa za prawdziwe i mądre. Czasem brakuje słów i środków wyrazu, żeby przekazać w pełni swoje uczucia i dotyczy to wszelkiego rodzaju twórczości.
Zgadzam się z opinią, że odczytanie przez odbiorcę innego znaczenia czy odnalezienie przez niego cząstki siebie w naszych wierszach jest miłym bonusem. Mnie sprawia ogromną satysfakcję, jeśli ktoś dostrzega coś więcej niż miałam zamiar przekazać, bo wzbogaca to ten przekaz, jednocześnie dla niektórych może okazać się on niejasny i trudno mieć o to pretensje do czytelnika.
Jedyne, co budzi we mnie bunt w relacjach autor - czytelnik, to złośliwość i brak poszanowania w wyrażaniu opinii, natomiast sugestie, szczere uwagi i rzeczowa konstruktywna, krytyka mogą być bardzo przydatne.
Dziękuję za wizytę i pozdrawiam.

Przeczytałam już tamten wierz i zostawiłam ślad swojej bytności. Dziękuję.

jeżeli mogę Ciebie prosić o spojrzenie na mój wiersz Mała skrzyneczka ...tak zobaczysz Twoje słowa ...

Zgadzam się z Tobą. Wiersze powstają z potrzeby serca, a publikowane są z potrzeby podzielenia się swoimi emocjami lub z chęci poznania odczuć czytelników. Dziś mamy do dyspozycji tyle form, że możemy pisać wolne lub nieregularne wiersze, aby nie poddawać się ścisłym regułom. Jeśli ktoś zechce udzielić wskazówek lub zasugerować poprawki - w porządku - można się do nich zastosować albo nie, tylko niech będą one odpowiednio podane.
Poza tym sądzę, że każdy piszący może się czuć poetą, w aspekcie wewnętrznej wrażliwości, bez definiowania tego pojęcia w sposób opisany w encyklopediach i słownikach. Pozdrawiam.

To prawda, nie wiemy jak zostanie przyjęty tekst, ale ta niepewność budzi dreszczyk emocji. Uważam, że warto pisać, nawet dla własnej przyjemności, a zawsze znajdzie się ktoś, kto doceni i zatrzyma się przy tekście.
Dziękuję Ci za wizytę i życzę spokojnej nocy.

Jak zaznaczyłam w poniższych odpowiedziach, ryzyko wpisane jest w życie. Odbiorca może nie zrozumieć albo zrozumieć coś opacznie. Może właśnie niejednoznaczność odbioru jest najistotniejsza w pisaniu. Najgorsze jest wdeptywanie w ziemię autora, a niektórym czytelnikom wręcz sprawia to satysfakcję. Ale my się nie dajemy!
Pozdrawiam ciepło.

Lekko czytelnik nie ma, bo wiele razy musi porządnie nagimnastykować swój umysł, ale przecież jest to pozytywne i nawet zabawne. Najważniejsze, żeby się nawzajem szanować.
Dziękuję i życzę dobrej nocy.

Ryzyko jest wpisane w życie. Ryzykuje się nawet wychodząc z domu, ale mimo tej świadomości tak się wychodzi:) Pozdrawiam.

Najważniejsze robić to, co się lubi i przede wszystkim dla własnego zadowolenia. Odbiór zawsze będzie indywidualny i subiektywny. Szkoda jedynie, że niektórzy nie potrafią wyrażać swoich opinii kulturalnie. Ale to chyba ich problem. Pozdrawiam serdecznie.

W każdą działalność wkalkulowane jest mniejsze lub większe ryzyko, więc i w nasze pisanie. Narodowi wieszcze też byli nierozumiani, krytykowani i wyśmiewani. Więc cóż my, amatorzy.
Dziękuje i pozdrawiam.