Twoje Wiersze - somnambulizm

somnambulizm

rymowany

2020-04-22 10:13

bez tęsknoty nie byłoby marzeń
tej senności co w głowach nam mąci
i rozkwitać chce serią wydarzeń
co niemożność z istnienia wytrąci

bez tęsknoty wszak nie ma kochania
tak mocnego jak życie na ziemi
w którym możność z niemocą się starła
i wciąż walczy o piękne marzenia

bez nich życie by było zbyt szare
i tęsknota umarłaby w ciszy
w której pustka zabiłaby wiarę
w to że wszechświat nas ukołysze

w snów kolebce najbardziej błękitnej
roziskrzonej w marzeniach ułudy
tej tęsknoty niezmiennie lirycznej
co prowadzi do wersów podróżnych

rozpisanych w fantazjach tak wielu
tęsknot wielkich jak obraz miłości
bo to ona nas wiedzie do celu
tam gdzie wiara z nadzieją wciąż gości

- zabielone -

popatrz jak się marszczy niebo
na humory byle jakie
jemu smutku nie potrzeba
ono czystej bieli pragnie

takiej w której sieć kolorów
w jeden kokon się zamyka
i klaruje czystość bieli
nutą dźwięczną jak muzyka

najpiękniejszych dni i nocy
tam gdzie skrzydeł szum dotyka
rąbka duszy i uroczy
nutą dźwięczną jak muzyka

nieba które jest ci domem
na płaszczyźnie ziemi czarnej
pozwól nich cię miękko wchłonie
i wybieli to co marne

autor

TESSA

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Witold

2020-04-22

Musi być zło i dobro, jak awers i rewers tej samej monety.
Pamiętam kolegę, który po fajnej imprezie rano mawiał:
- "Jakby nie ten kac, nie byłoby nawet na co ponarzekać."
;)

TESSA

2020-04-23

;)

Gminny Poeta

2020-04-22

Powiem tak Piękna Teresko. Tu się kochana marnujesz. Moim zdaniem tu się po prostu dławisz. To jest takie miejsce trochę zadufane w sobie, a każdy z twórców potrzebuje jakiejś interakcji. Jakichś słów wsparcia które by podbudowały jego udręczone ego i dały choć namiastkę odpowiedzi na pytanie po co. Twoje wiersze są piękne i przekonywujące. Oczywiście jak u każdego z piszących zdarzają się i słabsze dni ale to szczegół. Co ci mogę w kontynuacji mojego wpisu podpowiedzieć? Po pierwsze weszłaś już na taki poziom że moim zdaniem powinnaś zacząć eksperymentować formą. Jakiś sonet , jakiś akrostych może tautogram. Jednak najważniejsze byś spróbowała zamieścić coś swojego na beju. To jest taki konkurencyjny portal w którym życie aż kipi. Ja tam byłem i zdaję się że od maja znów tam powrócę. To tyle o innych sprawach ale przejdźmy do wierszy. Super i nawet przyzwyczaiłem się już do słownika wyrazów obcych i do delikatnego baroku. Pierwszy mi się podoba bardziej. Nie gniewaj się jeśli wszedłem nie we swoje buty. Ot takie przyjacielskie pogawędki. Pozdrawiam gminnie:))))

TESSA

2020-04-23

toś mi Waść dofanzolił ambicjonalnie na pierwsze oko, ale na drugie patrzę przed siebie i tak jak już tutaj pisałam: piszę, bo to kocham. piszę własnym stylem. fakt, słyszalne echo minionych wieków jest spuścizną, którą mię obdarowano ( cóż czynić :) ) dość obficie. nie przeszkadza mi to, bo wierzę że komuś ociepli choć odrobinę serca, duszy, czy choćby humoru...hej!

uśmiecham się do Ciebie od ucha do ucha :))) i dziękuję...