Twoje Wiersze - Rutyna

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

MadziaLena

2024-10-17

Rutyna bardzo zdradliwa jest - wiedzą o tym najlepiej kierowcy :)
Pozdrawiam śląc gwiazdki podobania

Julie_Anne

2024-10-17

To prawda, szczególnie jeśli są tak roztargnieni jak ja, więc może i lepiej, że nie mam prawa jazdy...
Wielkie dzięki, pozdrawiam :)

_wena_

2024-10-16

Gwoli uściślenia - Przypadki występują w gramatyce; w życiu człowieka ich nie ma, bo nic nie dzieje się bez przyczyny. Z dopisku pod tytułem można wnioskować. że najczęściej doceniamy coś lub kogoś dopiero po stracie. Samo życie.
Zachwycona ciekawym wierszem, pozdrawiam serdecznie :)

Julie_Anne

2024-10-17

To prawda, szkoda tylko, że tak późno zauważamy to, co było niezwykłe w zwykłej codzienności.
Również pozdrawiam serdecznie :)

Izka1^(*)

2024-10-13

Utwór porusza tematykę codzienności, rutyny, ale także tęsknoty za czymś nowym i nieoczekiwanym. Ciekawy wiersz. Pozdrawiam serdecznie

Julie_Anne

2024-10-15

Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

Kazimierz Surzyn

2024-10-12

Wzruszający, często tak jest w życiu, pozdrawiam ciepło.
6/5

Julie_Anne

2024-10-12

Dziękuję ślicznie i również serdecznie pozdrawiam :)

Elżbieta

2024-10-12

Nie znam serialu, ale treść wiersza mnie poruszyła. Podoba mi się też styl i duża swoboda z jaką jest napisany.
Pozdrawiam serdecznie:))⭐

Julie_Anne

2024-10-12

Bardzo dziękuję :). Chciałam, żeby był napisany właśnie w takim swobodnym, trochę humorystycznym stylu i mam nadzieję, że mi się to udało.
Ja również pozdrawiam serdecznie :))

Dagmara^(*)

2024-10-12

Czytałam sobie już ten wiersz wczoraj, ale nie miałam już siły by coś napisać. Dzisiaj wracam.
Serialu nie znam, ale kto wie może obejrzę, chociaż ja mało oglądam Tv.
W wierszu poruszyłaś sprawę bardzo ważną. Kiedy żyjemy od lat w jakimś uporządkowanym układzie, jak tutaj pracy, to zaczynamy wpadać w rutynę, z którą nie radzimy sobie. Gdy zostaje zaburzony ten porządek, dopiero wtedy zaczynamy dostrzegać i doceniać to co utraciliśmy i to co było tak naprawdę dla nas najważniejsze.
Dobrze to w wierszu ukazałaś.
Pozdrawiam :)

Julie_Anne

2024-10-12

A gdybyś chciała obejrzeć, to nie wiem, czy leci w tv, bo sama nawet nie mam, ale jest dostępny na HBO Max. Z pozoru typowa czarna komedia z wątkiem kryminalnym na końcu. Ale choć serial (a właściwie mini serial) jest typowo rozrywkowy, to można z niego wyciągnąć pewne wnioski. Drugi sezon jest już zupełnie o czymś innym, ale moim zdaniem jest o wiele gorszy, niż pierwszy, którym się inspirowałam.
Pozdrawiam raz jeszcze :)

Julie_Anne

2024-10-12

O to, to. Właśnie o to mi chodziło. Czasami warto odejść od rutyny, ale nieraz nie widzimy, ile tak naprawdę dla nas znaczyła.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-10-12

Utwór przedstawia rutynę jako postać, która flirtuje z przypadkiem i odrzuca fantazję oraz sny, choć z czasem ujawnia swoje ukryte pragnienia. To alegoria codzienności, gdzie rutyna wydaje się niezmienna, a jednak pod powierzchnią kryje się coś więcej. Na końcu pokazuje, że nawet w rutynie mogą tkwić nowe, zapomniane melodie, które przypominają o dawnych marzeniach. Utwór podkreśla kontrast między pozorną stabilnością a ukrytą potrzebą zmiany.

Julie_Anne

2024-10-12

Hmm, coś w tym jest...Jeszcze zastanowię się nad ostateczną wersją, ale dzięki za podpowiedź :)

sturecki

2024-10-12

Nie do końca jest to bez znaczenia. Barwy widać, a melodię słychać.
"Barwy" sugerują coś wizualnego, związanego z różnorodnością, odcieniami i wrażeniem, jakie daje nam wzrok, podczas gdy "melodia" odnosi się do dźwięku, harmonii, co daje wierszowi bardziej słuchowe, emocjonalne odczucia.

Julie_Anne

2024-10-12

To właśnie chciałam przekazać, jak zwykle bardzo trafnie to opisałeś :).
Nieco zmieniłam wiersz, tzn. zamiast melodii napisałam o barwach, bo tak moim zdaniem bardziej pasuje, ale oczywiście nie zmienia to całego jego przesłania.
Pozdrawiam serdecznie :)

JoViSkA

2024-10-11

To jest właśnie paradoks, bo doceniamy coś, dopiero kiedy to tracimy...
Serialu nie oglądałam...:) ale bardzo możliwe, że obejrzę...kto wie...
Pozdrawiam