Zastanawiająca jest bezradność obojga płci na tym tle

zabawa dająca, jeszcze darmo, drogowskaz życia - w czym rzecz...?

człowiek odniesieniem oszukać chce sprytnie, wszelakich szczodrych co dnia

może to się bierze z poczucia, że przy mnie jest taki dobry/dobra



Tylko, że branie wszystkich własną miarą głupca, źle się kończy

wszystko przez zasięg krzywd tych - ...za rozwagą uparcie chcesz kroczyć...?

Przecież szczodrość, w skrócie, to stan umysłu, w którym się kładzie na nią nacisk

w tej grze pozorów wtem zostań w ukryciu - wśród ich męczarń się bardzo traci



Lecz profesją bycia wciąż głupcem, jest ich ciągły rozwój

więc poniekąd ich tak rozumiem, że z widocznych kroków

wśród innych naiwnych - wchodzi im w nawyk zawsze bestia cwana

umilić takim żywot, by ich samych na piedestał stawiać



Jednak sypie się im sól w oczy bez zmian, by ich zakonserwować

więc na życzenie, ich upodlić trzeba, gdy im brakło sterowań

nad tymi, co zdjęli klapki z oczu wśród dziwnych metod dociekań

tak, by widząc te ich macki, w końcu ubili tego kotleta



Po to by pokazać im kres upadku, wybierając wolność - namysłu objaw

odchodzić od brania w ich grze udziału, gdy zbierają komfort zaszczytów co dnia

by mogli w ich cieniu ukryć kompleksy z bycia wiecznie niedocenionym, chciwym

w swym ciągłym zniżeniu, wśród im podległych - wrzynać się - nie będąc sensownym przy tym...