Twoje Wiersze - Słysząc śmiech

Słysząc śmiech

biały (bez rymów)

2024-01-23 14:34

śmierć przyszła kiedy spaliśmy
ale nie snem dziecka
położonego do łóżka
gdy przykrywamy ciało kołdrą

była powszednia śmierć
rysowana na słupkach
którym nie ufaliśmy
dlaczego mieliśmy ufać
elektronicznym przekazom
kiedy budził się ogród

miała postać kobiety
w szarym płaszczu
baliśmy się
braku ponaglenia z jej strony
gdy prowadzono chorych do transportu

weszła do ambulansu za ratownikami
jak do kwiaciarni albo cukierni
by usiąść przy stoliku z bezą

odjechali wspólnie
zostawiając nas
z książkami w dłoniach
z garnkami na palnikach
z niemowlakami przy policzkach

czy wrócą
nie wiemy
kroimy jabłka
namaczamy bieliznę

rozmowy toczymy po cichu
i niezbyt często

w częściach domu
do których nie zaglądamy
jest coś czego się boimy

autor

Stary_Ojciec

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Czasem

2024-04-18

wow... im głębiej w wiersz tym bardziej na plecach podnoszą się włoski. Ta zwyczajność śmierci jest w tym wierszu o wiele bardziej przerażająca niż gdyby była gwałtowana i brutalna. Końcówka mnie przygwożdziła

Stary_Ojciec

2024-04-22

Miło mi czytać te słowa, bo moja wymarzona reakcja czytelnicza na ten wiersz byłaby właśnie taka. I taki nastrój chciałem tym wierszem przekazać. W tym przypadku się udało.

Monia

2024-01-25

Bardzo nietypowo o tematyce przemijania.Pozdrawiam ;)

Katarzyna J.

2024-01-24

Ciekawe podejście do śmierci.
Pozdrawiam cieplutko :)

Sabina

2024-01-23

Monolityczne wierszowanie 🙂

Valanthil

2024-01-23

Źle piszesz...nudzi prawie od razu. Tematyka nie pomaga za grosz.

Elżbieta

2024-01-23

Świetnie piszesz... przeczytałam wszystkie, Twoje wiersze, masz swój styl!, bez "wykrętasów", sztucznych, metafor... trafisz prosto w mózg i serce!
Pozdrawiam serdecznie ⭐