Twoje Wiersze - Przy starej fontannie

Przy starej fontannie

biały (bez rymów)

2024-11-05 15:27

starszy mężczyzna
odpoczywa na ławce
problemy z oddychaniem

kobieta dzień w dzień
na placu zabaw
opiekuje się wnukami
te same twarze i ścieżki
ciężar
gorącego albo zimnego powietrza

drzewa
latarnie
zrujnowane korty tenisowe

wieczorem w ukryciu
dzieci ruszają ustami
koła z dymu papierosów

na pustym placu księżyc
kręci się wokół własnej osi
biała kula
traci kształt
coraz wolniej
wolniej
w końcu jak moneta
upada na ziemię

nocny ptak
podrywa się z krawężnika
do lotu z którego nie wróci

*Ciekawostka: wiersz, w towarzystwie kilku innych, w listopadowym "Śląsku"

autor

Stary_Ojciec

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Eleanor Rigby

2024-11-06

Bardzo ciekawy temat, takie uchwycone migawki ze spaceru.
Migawki to dobre określenie bo wierszowi brakuje spójności, każdy obrazek jest oddzielnym kadrem.

Annna2

2024-11-06

jakże różne są świty.
Piękny

JoViSkA

2024-11-05

Ciekawie uchwycone chwile na osiedlu wieczorową porą...
Pozdrawiam

sturecki

2024-11-05

Wiersz tworzy obraz wieczoru przy starej fontannie, gdzie codzienne życie toczy się wśród powtarzalnych rytuałów i znajomych twarzy – starszy mężczyzna walczy z oddechem, kobieta opiekuje się wnukami, dzieci odkrywają zakazane. W tle księżyc zdaje się upadać niczym moneta, symbolizując ulotność i przemijanie, a nocny ptak odlatuje, jakby opuszczał świat, z którego nie ma powrotu. To cicha refleksja nad codziennością, która kryje w sobie zapowiedź nieuchronnego końca.