Twoje Wiersze - WDZIĘKI

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

18 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Katarynka1999

2024-10-01

Świetny wiersz
Pozdrawiam:)

sturecki

2024-10-01

Dziękuję.

JoViSkA

2024-09-08

Natura nas obdarza swoimi wdziękami jak tylko może...ale nie wszyscy to doceniamy...
Pozdrawiam Staszku :)

sturecki

2024-09-08

Za pół godziny opuszczę naturalną plażę i udam się w podróż do domu. Pozdrawiam jeszcze z okolic Bałtyku.

Izka1^(*)

2024-09-08

"Wdzięki" to wiersz o dużej wartości artystycznej. Połączenie piękna natury z głęboką refleksją nad życiem czyni go niezwykle poruszającym. Choć warsztatowo nie jest to utwór rewolucyjny, jego siła tkwi w subtelności i uniwersalności przekazu. Pozdrawiam serdecznie

Izka1^(*)

2024-09-08

Wiersz opiera się głównie na powtórzeniach i prostych metaforach, co ogranicza jego ekspresję.

sturecki

2024-09-08

Szkoda, że wątek warsztatu jest taki lakoniczny. Dziękuję i pozdrawiam.

Mgła^(*)

2024-09-07

No i jest super napisane słowa niczym nurt rzeki płyną spokojnie

sturecki

2024-09-08

Dziękuję za zainteresowanie. Pozdrawiam.

Moona@

2024-09-07

Charakterystycznie.
Każdy dzień nas czegoś uczy. Lub chociaż może :)
Pozdrawiam :)

sturecki

2024-09-08

Dziękuję za zainteresowanie. Pozdrawiam.

Waldi1

2024-09-07

przepiękne są te Twoje wszystkie wdzięki ... pozdrawiam serdecznie ...

Waldi1

2024-09-07

wiem tyko ... że jesteś piękniejszy ode mnie i urzekają mnie Twoje dzięki wierszem pisane ...

sturecki

2024-09-07

Bardzo dziękuję. A myślałem, że jestem brzydakiem. Pozdrawiam.

Sabina

2024-09-07

Lubię wierszowanie dość bezpośrednie bez przesadzonych ozdobników w treści 🙂❤️

sturecki

2024-09-07

To tak jak suknia o kroju prostym i z falbankami. Z gustami się nie dyskutuje. Dzięki. Pozdrawiam.

bez definicji

2024-09-07

Możesz mnie nawet zabić, trudno! Słowa to cenny kruszec. Jest ich sporo ale nie znaczy, że mają lać się potokiem... Wiersz mnie zatrzymał, bo jest spójny z Tobą, ale zobacz co ja wybrałam:

wiatrem utkane sny
o zmierzchu

woda milczy
krusząc fale

rodzi się wschód

współistnienie i wymienia się
ciągle wspomnieniem

snów o jaśniejącej ciszy
wschodzącego słońca

Dygam pięknie, i mam nadzieję, że potraktujesz mnie ulgowo :))

sturecki

2024-09-07

Metafory, oksymorony i inne porównania. Chyba nie było złego traktowania, zresztą z obu stron. Dzięki. Pozdrawiam.

Dagmara^(*)

2024-09-07

Jesteśmy częścią przyrody, tylko zbyt rzadko zatrzymujemy się by to dostrzec, a czasem tak niewiele trzeba....
Pięknie o tym napisałeś.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-09-07

Dziękuję za miłe słowa. Rzeczywiście, często zapominamy o naszej głębokiej więzi z przyrodą. Cieszę się, że udało się uchwycić tę subtelną prawdę. Pozdrawiam serdecznie!

Elżbieta

2024-09-07

Łagodnie z tonacją przydymionego błękitu, zmierzch jest jak pomost do odsłaniania wdzięków, choć sam przygaszony, sprawia że owiane tajemnicą stają się tym bardziej interesujące!
Serdeczności i z wdziękiem dodaję gwiazdy:))⭐

sturecki

2024-09-07

Dziękuję za piękne słowa! Cieszę się, że zmierzch w moim wierszu znalazł odzwierciedlenie w Twojej refleksji. Zgadzam się, że w jego delikatnym odcieniu kryje się magia odkrywania ukrytych piękności. Twoje gwiazdki są dla mnie bardzo cenne! Ja niestety, ciągle nie mogę ich rozdawać.

canna

2024-09-07

Jesteśmy współzależną cząstką natury, świata, środowiska, co ukazałeś w świetnym rozważaniu. Wdzięki życia pozwalają nam poznawać nowe, zaspokajać pragnienia i mieć nadzieję. Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-09-07

Dziękuję za miłe słowa! Cieszę się, że wiersz oddaje współzależność i piękno naszego związku z naturą. Pozdrawiam.

Monia

2024-09-07

Każdy dzień to dar moim zdaniem.Natomiast wszystko co złe jest dla nas po coś.To co dobre zresztą również.Nie ma sensu o wiele rzeczy, które się wydarzyły zbyt długo się obwiniać.Trzeba ruszyć z miejsca i iść dalej pozdrawiam serdecznie;)

sturecki

2024-09-07

Każdy dzień rzeczywiście jest darem, a wszystko, co się wydarza – zarówno to dobre, jak i złe – ma swoją wartość i naucza nas czegoś ważnego. Obwinianie się za przeszłość nie przynosi korzyści, lepiej skupić się na tym, co przed nami i iść naprzód, o czym wspominam w ostatniej strofie. Dziękuję.

Rusticus ^(*)

2024-09-07

Dulacyjnie

sturecki

2024-09-07

Czytam te jednowyrazowe komentarze i nie mogę się nadziwić repertuarem słów, które nie są powszechnie używane, a których w większości nie rozumiem. Dociekam jednak ich znaczenia i domyślam się, że tym razem chodzi o "przesadzenie, do tego nieautentyczne". Tak to sobie przetłumaczyłem. Dzięki. Pozdrawiam.

Julie_Anne

2024-09-07

Wszystko w życiu jest potrzebne, nawet zmierzch, choć wiele osób tego nie zauważa. Czasem i te negatywne sprawy w życiu są potrzebne, żeby później można było zobaczyć wschód słońca.
Moim zdaniem świetny wiersz, który skłania do przemyśleń.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-09-07

Dziękuję za zainteresowanie i komentarz. Pozdrawiam.

ajw

2024-09-07

Wiersz jest uroczy, ale wydaje mi się, że w trzecim wersie drugiej strofy powinno być "dzięki słowu", żeby było konsekwentnie. Zastanawiam się też czy w trzeciej strofie potrzebne są te powtarzane "i"? Przepraszam, ze dzisiaj jestem drobiazgowa, ale jakoś też nie przemawia do mnie też fraza "wspomnienia kruszą się jak ciche fale". Może "odpływają jak ciche fale". Pomyśl o tym. Tak czy siak wiersz podoba mi się, bo niesie nadzieję i jest pełen delikatności :)

sturecki

2024-09-07

Wszystko w tym wierszu jest potrzebne. Treść jest przewrotna (to prawie oksymorony) i do przesady metaforyczna, a owe "i" są potrzebne do konsekwentnego rozbioru tytułu na W-DZIĘKI-I=WDZIĘKI. Taka to konstrukcja.
Pozdrawiam.

sisy89

2024-09-07

Piękny wiersz,świetne połączenia,jak widać wszystko jest ważne i ma znaczenie.
Pozdrawiam serdecznie :(

sturecki

2024-09-07

Prawdą jest, że wszystko ma znaczenie, nawet nic!

sisy89

2024-09-07

[ GALBA ]^(*)

2024-09-07

Kawał świetnego wiersza. U Ciebie wiersz zawsze ma ręce i nogi. To szczególna poetyka wnikająca głęboko w myśli odbiorców.
Pozdrowionka z podobaniem 🌟👍

sturecki

2024-09-07

Dzięki za uznanie. Subtelna uwaga, że do kompletu brakuje jeszcze tułowia i głowy, ... ale chyba idiom.

rzabaprzezrz

2024-09-07

Jak widać, wszystko można połączyć ze wszystkim, nadając wciąż nową treść...bawisz się słowem przeplatasz frazy, tkają nowe myśli z wciąż tych samych słów . To zupełnie jak sens poezji, gdzie wciąż układamy na nowo kolorowe szkiełka słów w nowe witraże:) Pozdrawiam ciepło 🌞🐸