X
Pisząca wiersze niby antidotum
proza wierszowana
2023-06-28 19:00
Szpitalne cztery ściany
a w nich ja.
Szpitalne łóżko
(nie takie jakie na ogół w szpitalach się spotyka ale takie przytulne, domowe…
"Przytulne" czy aby na pewno wypada mi tak powiedzieć?)
W tym łóżku
ja.
Pod infantylną pościelą -
(małym szczególiku
przemyconym dla poprawy samopoczucia,
tych dotkniętych niewidzialnym bólem).
Pod infantylną,
całkiem dobrze spełniającą swoje zadanie,
pościelą -
chora na duszy
ona, tamta, jeszcze inna Pani i ja.
Tam gdzie wszystko,
poza pościelą,
szare.
Gdzie ludzie wyblakli
z uczuć -
równie wyblakła
ona, tamta, jeszcze inna Pani i ja.
Pośród szpitalnej szarości
cierpieniem tożsame
my.
"Co robi się podczas takiego pobytu w szpitalu?"- zapyta kto.
Sama nie wiem
jak powinno się tu być.
Czy wypada śmiać się,
czy raczej snuć się bez celu po korytarzach
i jedynie ciałem być…
Pośród szpitalnej codzienności
pisząca wiersze
niby antidotum
ja.
Szara, szpitalna rzeczywistość,
i tylko drzewo za oknem zielone,
jedyne kolorem obdarzone;
spogląda w moją stronę.
Próbując wedrzeć się do środka,
zupełnie tak jakby chciało przebić się
do mojego serca
wlać w nie nadzieję
A ja, istotnie z nieśmiałą nadzieją odwzajemniam jego spojrzenie
z wdzięcznością myśląc -
"Może będzie z tego wiersz".
W szarym szpitalu,
w przytulnym łóżku,
pod infantylną pościelą,
z widokiem na zielone drzewo,
pisząca wiersze
niby antidotum -
pacjentka z nadzieją
ja.
a w nich ja.
Szpitalne łóżko
(nie takie jakie na ogół w szpitalach się spotyka ale takie przytulne, domowe…
"Przytulne" czy aby na pewno wypada mi tak powiedzieć?)
W tym łóżku
ja.
Pod infantylną pościelą -
(małym szczególiku
przemyconym dla poprawy samopoczucia,
tych dotkniętych niewidzialnym bólem).
Pod infantylną,
całkiem dobrze spełniającą swoje zadanie,
pościelą -
chora na duszy
ona, tamta, jeszcze inna Pani i ja.
Tam gdzie wszystko,
poza pościelą,
szare.
Gdzie ludzie wyblakli
z uczuć -
równie wyblakła
ona, tamta, jeszcze inna Pani i ja.
Pośród szpitalnej szarości
cierpieniem tożsame
my.
"Co robi się podczas takiego pobytu w szpitalu?"- zapyta kto.
Sama nie wiem
jak powinno się tu być.
Czy wypada śmiać się,
czy raczej snuć się bez celu po korytarzach
i jedynie ciałem być…
Pośród szpitalnej codzienności
pisząca wiersze
niby antidotum
ja.
Szara, szpitalna rzeczywistość,
i tylko drzewo za oknem zielone,
jedyne kolorem obdarzone;
spogląda w moją stronę.
Próbując wedrzeć się do środka,
zupełnie tak jakby chciało przebić się
do mojego serca
wlać w nie nadzieję
A ja, istotnie z nieśmiałą nadzieją odwzajemniam jego spojrzenie
z wdzięcznością myśląc -
"Może będzie z tego wiersz".
W szarym szpitalu,
w przytulnym łóżku,
pod infantylną pościelą,
z widokiem na zielone drzewo,
pisząca wiersze
niby antidotum -
pacjentka z nadzieją
ja.
Szpital nie napawa inspiracją... jednak cieszę się, że udało mi się cos wydusić z tych dwóch dni pobytu.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
10 razy
Treść
6
9
5
1
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
9
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
pitu pitu
2023-07-28
moje wspomnienia ze szpitala po operacji kręgosłupa to na początku przeszywający ból, myśli o implantach wbijających się w kości i kiedy mogłem już wstać z łóżka - okno.... takie prawdziwe na świat i życie poza murami, zieleń trawy, drzewa, ludzie chodzący ulicą.... i nadzieja, że już niedługo tez będę chodził jak oni... po drugiej stronie płotu, normalnie, bez bólu.... teraz myślę, że każdy z nas powinien mieć to swoje okno, za którym jest lepszy świat i do którego powoli idzie... dobrego wieczory życzę i zdrowia.... dużo, dużo....
mojenieogarnianie
2023-06-30
Z nadzieją na lepsze...Bardzo osobisty wiersz, który pomimo cierpienia wlewa zieleń do szarości...Tego Ci życzę z całego serca, jak najwięcej zieleni w sercu...
sisy89
2023-06-29
Szczery i przejmujący wiersz. W szpitalu chyba nic nie jest zwyczajne i takie jak powinno... Ale dobrze, że udało się stworzyć wiersz, który jest antidotum na trudniejszy czas.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
2023-07-01
Bardzo się cieszę, że wiersz Cię zatrzymał Sisy, dziękuję za czytanie i pozdrawiam ☺️
Mitylene
2023-06-28
Szczerość i autentyczność bije z tego wiersza. Dzięki za podzielenie się swoimi emocjami. Doceniamm bardzio jako czytelnik i znajoma z portalu:) Bardzo lubię Cię czytać Luizo. Życzę duzo zdrowia!🥰
2023-06-29
To ja dziękuję za czytanie i za docenienie tej autentyczności... miło mi niezmiernie czytać Twoje słowa Morello 🥰 dziękuję za wsparcie i wysyłam uściski 🩷
bez definicji
2023-06-28
Bi - piszesz dokładnie tak jak lubię, czyli autentycznie, chwilą która jest na wyciągnięcie dłoni. Obecnie zdecydowałam się na wyciszenie, bo mam sporo spraw na głowie, ale obiecuję, że nadrobię każdy Twój wiersz!
Ten jest bardzo dla mnie, a pościel fajnie nawiązuje do dzieciństwa i snu, który okryty beztroską pozwoli wejść w dobrym nastroju w następny dzień. No i pamiętaj, teraz jest lato, zatem setki liści będą się mocno trzymać, nie musisz się bać. Ja stoję murem za Tobą :)
Zdrówka i najlepszości - Bezka :) 5/6
Ten jest bardzo dla mnie, a pościel fajnie nawiązuje do dzieciństwa i snu, który okryty beztroską pozwoli wejść w dobrym nastroju w następny dzień. No i pamiętaj, teraz jest lato, zatem setki liści będą się mocno trzymać, nie musisz się bać. Ja stoję murem za Tobą :)
Zdrówka i najlepszości - Bezka :) 5/6
2023-06-29
Cieszę się że udało mi się osiągnąć to tym wierszem oraz, że trafia on w Twoją wrażliwość. Dziękuję za ten komentarz i za słowa wsparcia Bezko 🩷 Trzymam kciuki aby i Twoje sprawy pomyślnie się rozwiązały
fuyuko
2023-06-28
Cały czas jestem z Tobą...
Udalo Ci się oddać ten niepokój który mimo wszystko krąży po szpitalnych korytarzach. Mam nadzieję, że ten zapis chociaż troszkę oczyścił Twoje myśli.
Pozdrawiam serdecznie i mocno przytulam :)
Udalo Ci się oddać ten niepokój który mimo wszystko krąży po szpitalnych korytarzach. Mam nadzieję, że ten zapis chociaż troszkę oczyścił Twoje myśli.
Pozdrawiam serdecznie i mocno przytulam :)
Elżbieta
2023-06-28
Dobry wiersz, z pewnością atmosfera szpitala nie sprzyja pisaniu, ale Tobie się udało!... takie wiersze są cenne, bo autentyczne i mogą spełnić rolę dziennika pisanego wierszami!
Trzymaj się Bi, jesteśmy z Tobą:)⭐😘
Trzymaj się Bi, jesteśmy z Tobą:)⭐😘
2023-06-29
Dokładnie tak, Elu liczę na to, że uda mi się tutaj spisać coś na rodzaj pamiętnika. Dziękuję za obecność i wsparcie! 🩷
tańcząca z wiatrem
2023-06-28
Bardzo wymowny wiersz, pełen smutku, podkreślający szarzyznę szpitalnych dni
i kontrastującą z nią zieleń drzewa za oknem, a także weselszą pościel,
msz dużo zależy od naszego nastawienia, ale wydaje mi się że już samo słowo budzi w nas uczucia pejoratywne, sama niestety w przyszłym tygodniu muszę tam iść, i wcale, ale to wcale nie mam na to ochoty, a dziś dostałam pewien wynik, który jutro obejrzy lekarz, ale nawet taki lajk jak ja widzie że nie jest najlepiej, ale jutro może dowiem się więcej, także niedługo pewnie będę jeszcze bardziej czuła Twój wiersz, Luziko, ale ja raczej nie będę pisać wierszy, poza tym chcę korzystać z lata, jak będzie można, mam nadzieję...
Sorry, że truję, ale nie mam najlepszego nastroju, gdy zobaczyłam wynik badania, ale jutro lekarze pewnie powie mi więcej...
W każdym razie stres niczemu nie służy, zatem nadzieja, to jest coś czego trzeba się trzymać, to prawda, Tobie też radzę, by mieć ją na względzie.
Pozdrawiam ciepło Luizko, i życzę szybkiego powrotu do domu :)
i kontrastującą z nią zieleń drzewa za oknem, a także weselszą pościel,
msz dużo zależy od naszego nastawienia, ale wydaje mi się że już samo słowo budzi w nas uczucia pejoratywne, sama niestety w przyszłym tygodniu muszę tam iść, i wcale, ale to wcale nie mam na to ochoty, a dziś dostałam pewien wynik, który jutro obejrzy lekarz, ale nawet taki lajk jak ja widzie że nie jest najlepiej, ale jutro może dowiem się więcej, także niedługo pewnie będę jeszcze bardziej czuła Twój wiersz, Luziko, ale ja raczej nie będę pisać wierszy, poza tym chcę korzystać z lata, jak będzie można, mam nadzieję...
Sorry, że truję, ale nie mam najlepszego nastroju, gdy zobaczyłam wynik badania, ale jutro lekarze pewnie powie mi więcej...
W każdym razie stres niczemu nie służy, zatem nadzieja, to jest coś czego trzeba się trzymać, to prawda, Tobie też radzę, by mieć ją na względzie.
Pozdrawiam ciepło Luizko, i życzę szybkiego powrotu do domu :)
2023-06-30
Dziękuję za empatię, Luizko
Kciuki się przydadzą, ja też trzymam za Ciebie,
choć wiem, że sobie ze wszystkim poradzisz.
Dobrej piątku życzę, przed snem, ale już zaczętym piątkiem :)
Kciuki się przydadzą, ja też trzymam za Ciebie,
choć wiem, że sobie ze wszystkim poradzisz.
Dobrej piątku życzę, przed snem, ale już zaczętym piątkiem :)
2023-06-29
Bardzo mi przykro Grazynko 😔 mam nadzieję, że wszystkie Twoje problemy zdrowotne się wyprostują. Mocno trzymam za Ciebie kciuki 🩷
2023-06-29
Dzięki, no cóż moje obawy się potwierdziły
w przyszłym tygodniu niestety muszę mieć pewien inwazyjny zabieg,
mam nadzieję, że pomoże, choć jest to pewne ryzyko,
ale ponoć jak go nie zrobię, to ryzyko jest większe...
Wybacz, że piszę o sobie, jak widzisz każdy z nas ma jakieś problemy,
ja wierzę, że Ty swoje rozwiążesz i będzie dobrze.
Ściskam Ciebie również, Luziko, pozdrawiam serdecznie :)
w przyszłym tygodniu niestety muszę mieć pewien inwazyjny zabieg,
mam nadzieję, że pomoże, choć jest to pewne ryzyko,
ale ponoć jak go nie zrobię, to ryzyko jest większe...
Wybacz, że piszę o sobie, jak widzisz każdy z nas ma jakieś problemy,
ja wierzę, że Ty swoje rozwiążesz i będzie dobrze.
Ściskam Ciebie również, Luziko, pozdrawiam serdecznie :)
2023-06-29
Bardzo mi przykro słyszeć o Twoich martwiących wynikach Grażynko...Myślami jestem z Tobą i mam nadzieję jednak, że wieści od lekarza nie będą takie niepokojące... trzumaj się tam mocno, przesyłam wirtualne usciski. Dziękuję za obecność ☺️
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Nieme ptaki (Ostrzeżenia)
- Meyling Nall
O Rycerzu
- Serenada
Na diabelskim młynie w wesołym miasteczku
- Elżbieta
Archipelagi wschodzących słońc cz. 7
- Incommunicado
Niemieckie straty z Kampanii Wrześniowej
- Kamil Olszówka
Żadnych ciastek /7/
- rafal_sulikowski(*)
Kilka lat
- Tony
Żadnych ciastek /17/
- rafal_sulikowski(*)
MÓWIĄ, ŻE CUDA SIĘ ZDARZAJĄ...
- Anielska Łza
Ta dusza
- Chris(*)
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności