Gdy trudno z gardła wydobyć choćby szept, wierszem można krzyczeć na całe gardło, choć i tak usłyszą tylko nieliczni... Pozdrawiam cieplutko :)

Puenta wiersza wprost mistrzowska.
Wiersz skojarzył mi się ze sceną ze starych filmów takich bardziej z rodzaju alternatywnych w czarno-białej odsłonie. Ciekawe...

Nie ma co patrzeć na innych. Najważniejsze być w zgodzie z samą sobą. Inni niech myślą co chcą. Zawsze tak jest, że oceniają. Za wszystko. Kiedyś pewien lekarz powiedział mamie niepełnosprawnego dziecka, żeby nie tłumiła w sobie złości, smutku. Że powinna kiedy tylko tego potrzebuje po prostu wykrzyczeć się. I to działa. Każdy sposób jest dobry.
Świetny wiersz. Pozdrawiam serdecznie 🙂⭐

Świetne. Tak, pisanie wiersza to na pewno recepta na wiele smutków i trudnych emocji. Niech oniemieją. Bo czasem jak krzyczymy, i tak ludzie udają, że nie słyszą...
Pozdrawiam i wszystkiego najlepszego w Nowym Roku :)

Najważniejsze to żyć w zgodzie z samym sobą , opinie innych to rzecz drugorzędna.
Wiersz pełen emocji i ekspresji , przemawia do wyobraźni.
Pozdrawiam:)

Dość rzadko wpadam na portal, ale Twoja wizyta pod moim wierszem zachęciła mnie do zapoznania się z Twoim profilem. Nie przeczytałam wszystkich Twoich utworów, kilka zaledwie, ale przyznaję, że są interesujące, przede wszystkim szczere i emocjonalne. Widzę w nich trochę siebie.
Akcentujesz prawo każdego człowieka do odczuwania i uzewnętrzniania emocji, bez względu na odbiór przez obserwatorów. To wymaga odwagi, na którą nie każdego stać. Niektórzy uciekają w zachowania zgodne z oczekiwaniami innych, a czasem warto zaserwować otoczeniu własną spontaniczność. Niech oniemieją - ich problem:)
Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo lubię Twoje wiersze
Czuć w niech tą niezwykłą wrażliwość
Czasami zagubienie ale to jest tak naturalne i niczym nie wymuszone
Pozdrawiam zamyślona dziewczyno 🙂

Pozwólmy siebie w sobie poukładać, a potem wyruszyć na zrozumienie świata. To nic, że ktoś powie dziwak i wariat, że zakrzyczy, a nawet obrzuci wyzwiskami. Bądźmy sobą i rozrzucajmy dobrą energię w codziennej wędrówce. Odnaleźć porozumienie pomiędzy wnętrzem, a zewnętrzem jest krokiem do szczęścia.

Wszystkiego, co najlepsze. Spokoju i radości z chwili.


Ależ chcj. - chyba literka uciekła?

Sztuką jest nieprzejmowanie się zupełne tym, co myślą czy co powiedzą inni ludzie. Emocje są po to, by je przeżywać, w sposób dla nas odpowiedni. Jeśli musimy wykrzyczeć ból? Zróbmy to. Spojrzenia ludzi tworzą się w naszej głowie jako konkretny komentarz, np. "kurcze, popatrzyła mnie, mam coś na twarzy?" "źle wyglądam pewnie, dlatego tak się patrzą" i tak dalej, a w rzeczywistości każdy jest w swoim świecie, w swoich myślach, i to, że ktoś zacznie się nagle histerycznie śmiać na ulicy może być jedynie chwilowym oderwaniem od własnego życia, ale nie będzie miało wpływu w ogóle na jego dalszą część. Dlatego nieważne jest, co ludzie inni powiedzą. Niechże nawet komentują, skoro muszą, widać mają taką potrzebę. To nieistotne. Bycie sobą, wyrażanie siebie, wyrażanie swoich emocji w jakikolwiek sposób - to jest ważne. I świat byłby piękniejszy, gdyby każdy potrafił radzić sobie ze swoimi wewnętrznymi emocjami. No, jak zwykle poleciałam z komentarzem, wybacz, ale lubię kiedy wiersze poruszają tematy, których ja np. jako szary człowiek jestem w stanie "dotknąć" w swojej rzeczywistości. Pozdrawiam!

Taka szarpana forma dobrze oddaje tematykę.