Każdego dnia budzę się przed Tobą,
by starannie rozpocząć dla Ciebie dzień;
aby skoro tylko otworzysz oczy
każdą cząstką siebie starannie dla Ciebie istnieć.

Głos mój najstaranniej dostrojony, śpiewny
na najpiękniejsze w jego mocy
moje „dzień dobry” do Ciebie.

Dłonie moje starannie ciepłe
po to, by otulić Cię nimi, w miejsce pierzynki
którą, przed sekundą przykryte były Twoje sny.

Rytm serca spokojnieje, miarowo równieje.
Mój oddech na Twym policzku ciepleje.
Wszystko to byś mogła czuć się bezpiecznie.

Zapach mój — ma bańka dla Ciebie;
gdyby mógł — we flakonikach zamknięty
na zapas i na wynos do kieszeni;
zalałby błogością.

Ramię rozszerza się i miękczeje,
by lepiej umościć nań Twoją drogocenną główkę.
Stara się niezmiernie, już na zawsze pozostać
Twoją ulubioną poduszką.

Kręgosłup prostuje się, prężnieje, by
bez umiaru móc dźwigać Twoją słodycz.
Zaś dotyk mój delikatnieje
i czule głaszcząc Twój policzek
stara się, by matczynym pieszczotom nie było końca.

Spojrzenie na przemian ostrzeje to łagodnieje
w swoich staraniach, by strzec Cię,
z miłością patrzeć w Twoje ufne oczy.

Twarzy nic nie muszę mówić –
Na Twój widok sama z siebie promienieje.
Łzom na przekór głupie miny strzela,
walcząc dzielnie
o każdy Twój kolejny uśmiech.

Nogi starannie przyspieszają kroku tylko po to, by
nadążyć za Twoim żywiołem.
Ręce wyciągają się
wbrew anatomii –
gotowe ratować przed upadkiem.

I moje policzki
unoszą się wysoko,
pchane do góry przez uśmiech –
Zawsze wtedy gdy obdarowujesz mnie całusem.

Wszystko, co moje staranne dla Ciebie –
Namacalna definicja miłości.

Jedna ja –
mama
i moja nieskończona ilość,
starannie jej dobranych,
do Twoich potrzeb, odsłon.